MARSHALL ISLANDS 2025
- VOORBEREIDING
1. Planning
Als landenverzamelaar wil ik mijn zeven laatste onafhankelijke landen in Oceanië bereizen, nl. Tonga, Samoa, Nauru, Kiribati, Marshall, FSM en Palau. Nadien staan er nog drie UN landen op mijn wenslijst.
Op 7/1/2025 vertrek ik om 10 uur met Etihad van Brussel naar Singapore (530 € enkele vlucht) met een tussenstop in Abu Dhabi. Ik kom er aan met een half uur vertraging en alhoewel ik in transit ben moet ik door de scanner. Deze luchthaven is immens groot en er is de laatste jaren veel bijgebouwd. Uiteindelijk kan ik om 22 uur doorvliegen naar Singapore. Ik rust uit om mijn jetlag te verwerken en op 9/1/25 om 20.30 vlieg ik door door naar Fiji met een stop in Sydney. Deze enkele vlucht kost een stevige 1.090 € en duurt acht uren maar door vertraging op deze Qantas vlucht mis ik mijn aansluiting en moet zeven uren extra wachten zonder compensatie in de wanordelijke luchthaven van Sydney; ik moest als senior op de harde grond slapen. Mijn herboekte vlucht met Fiji Airways zou om 14 uur vertrekken maar het werd uiteindelijk 15.20 uur. Bij aankomst in Nadi bleek mijn bagage zoek te zijn. Uitgeput kwam ik aan bij mijn guesthouse in Fiji.
Ik had van thuis uit online mijn return tickets besteld bij Fiji Airways voor Tonga (11-16/01/2025 – 675 $) en voor Samoa (17-24/01/2025 – 519 €).
Ik had eveneens online vijf vluchten besteld bij www.airnauru.com en niettegenstaande negatieve commentaren verliepen al deze vluchten uitstekend. Ik ben in lijn gevlogen met Airnauru van Fiji naar Nauru, vervolgens naar Kiribati, dan naar Marshall Islands, verder naar FSM (Federated States of Micronesia) en Palau. Dit ticket van vijf vluchten kostte mij 2.773 AUD of 1.534 €.
Op 28/2 vlieg ik met United van Palau naar Manila waar ik twee nachten verblijf en uitrust voor mijn lange vlucht terug, kost 451 €. Op 2/3/25 vlieg ik met Etihad via Abu Dhabi naar Brussel. De vlucht van Manila naar Abu Dhabi duurt 9.45 uur en vervolgens naar Brussel duurt het zeven uren, kost 636 €.
2. Visum
Alle inwoners van de EU, Australië, NZ en Canada krijgen een visum voor 90 dagen bij aankomst. Tijdens mijn vlucht met www.airnauru.com van Kiribati naar Marshall kreeg ik een infofiche die ik kon invullen en presenteren aan Immigratie in Majuro waar ik zonder problemen vlot mijn stempel kreeg. Dit is de website van Immigratie www.rmiimmigration.org
Hier volgt uitleg over drones : www.drone-laws.com/drone-laws-in-the-marshall-islands
RMI Republic of Marshall Islands heeft geen ambassade of consulaat in Brussel. RMI heeft wereldwijd slechts enkele diplomatieke missies.
3. Geldzaken
Op de Marshall eilanden wordt alles met USD betaald. Het is aangeraden om cash USD mee te nemen naar RMI waar veel in cash betaald wordt. Reken er niet op dat je met je kredietkaart kunt betalen op de buiteneilanden.
Voor meer info waar ATM staan: https://www.infomarshallislands.com/fact-file/banking-and-finance/ De weinige ATM machines zijn soms leeg of hebben geen stroomtoevoer. Ik heb een ATM ezien bij de Bank of Guam en bij Robert Reimers Hotel, die laatste werkt maar de eerste is twijfelachtig.
4. Vluchten
Op 07/02/2025 neem ik om acht uur ’s morgens mijn derde vlucht van een reeks van vijf vluchten met www.nauruair.com. Ik vertrek met vlucht ON 041 die vertrok uit Brisbane naar Fiji en verder naar Nauru. De vlucht duurt 1.15 uur en om 9.20 uur landt het vliegtuig op Amata Kabua Int. Airport, Marshall Islands. We zijn het enige vliegtuig en bij Immigratie gaat het vlot. Ik krijg al vlug een stempel in mijn paspoort voor 90 dagen. Er zijn enkel vluchten naar RMI uit Tarawa met Nauruiair en uit Honolulu met United Airlines. Van uit Guam kan men met een tussenstop in Pohnpei naar Majuro vliegen. Air Marshall maakt vluchten tussen de eilanden www.airmarshallislands.net
5. Informatie
De Marshall eilanden, RMI genaamd, liggen iets ten noorden van de evenaar in de Grote Oceaan. Het land heeft 29 atollen en vijf eilanden en is 181 km2 groot en heeft een maritieme oppervlakte van 1,6 miljoen km2. Deze kleine republiek is samengesteld door twee eilandenketens, Ratak (zonsopgang) en Ralik (zonsondergang). Er wonen iets minder dan 60.000 inwoners waarvan Majuro de hoofdstad is. 24 van de atollen en eilanden zijn bewoond. Het bekendste atol is Bikini waar in 1946 de eerste atoombomtest door de Amerikanen werd uitgevoerd. Vandaar is toen de bekende bikini strandoutfit naam ontstaan. Het grootste atol is Kwajelein en is 16 km2 land en is omringt met een lagune van 1.700 km2. Op de Marshall eilanden hebben de Amerikanen kort na WOII verscheide atoombomtesten uitgevoerd. Het toerisme is niet goed uitgebouwd; er zijn slechts enkele hotels. Op het hoofdeiland is niet zo veel te zien maar een daguitstap of langer naar de nabije buiteneilanden zoals Arno of Eneko is een must en het is er prachtig. Er zijn verscheidene bedrijven die gespecialiseerd zijn in tonijnvangst met de lijn voor toeristen. In 1885 annexeerden de Duitsers de Marshall eilanden bij hun rijk. De japanners hebben het bezet gedurende WOII en er liggen nog veel scheepswrakken en bunkers. Na de oorlog werd een UN mandaat toegewezen aan Amerika. De Marshallezen zijn heel bekwame zeelieden, ze kenden eeuwenlang de stick charts van buiten om probleemloos tussen de eilanden te navigeren op basis van zeestromen.
www.rmiocit.org/tourism : OCIT is de nationale toeristische dienst
www.infomarshallislands.com goede infosite
www.visitmarshallislands.com : goede informatie
www.infomarshallislands.com : goede info site
www.taste2travel.com/postcard-marshall-islands : a good recent guide from my friend Darren
www.globespots.com/country/marshall-islands reisrapport uit 2019
www.tripreport.com/countries/marshall_islands/travel
www.farandawayadventures.com/traveling-to-the-marshall-islands-heres-what-you-need-to-know
www.airmarshallislands.net domestic airline
Travel agents
www.olinavia.com : locale reisagent
www.vincentvacations.com/near-me/marshall-islands-travel-agents
www.youngpioneertours.com/marshall-islands-tours-and-travel
www.hotelrobertreimers.com : het bekendste hotel op RMI organiseer dagtours naar Eneko Island
https://www.bikendrikisland.com/ Probeer een daguitstap te amken naar Bikendrik droomeiland
https://raycrew.jp/2024/06/19/arno-atoll/ Een prachtige daguitstap naar Arno eiland
Car rental
colettereimers@gmail.com in RRE Hotel
B. REISVERSLAG
Vrijdag – 07/02/2025
Reisweg : Kiribati > Marshall Islands
Ik was in de vroege morgen op de kleine luchthaven van Tarawa en er was geen mogelijkheid om er iets te eten/drinken. Mijn derde vlucht ON 041 met www.airnauru.com vertrekt om 8.05 uur en zal aankomen op Amata Kabua International Airport om 09.20, dus 1.15 uur vliegen. Het langgerekte dunne eiland DUD wenkt ons. Ik kreeg tijdens de vlucht een infofiche die ik had ingevuld en die ik presenteerde bij Immigratie waar ik vlot mijn stempel kreeg. Wij waren de enige aangekomen vlucht in de kleine luchthaven van Amata Kabua. Er is geen bus van de luchthaven naar het centrum maar gelukkig krijg ik een lift met een shuttle van het personeel van Airnauru naar het MIR Marshall Islands Resort www.marshallislandsresort.com In dit gebouwencomplex bevindt zich het kapperssalon van Maria, eigenres van mijn verblijf. Er zitten drie bedienden niets te doen. Een chauffeur brengt mij naar een gebouw met veel piepkleine kamertjes. Ik word in een hok van 2 X 3 meter met een stapelbad geduwd. Ze verhuurt deze hokjes aan gastarbeiders en ook via Airbnb aan toeristen. Het enige pluspunt is dat er wifi is. De gemeenschappelijke badkamer is naast mijn hok en telkens dit gebruikt wordt hoor ik dat duidelijk. De gemeenschappelijke keuken is een echte bouwwerf waar stapels gravel en zakken cement liggen: een groepje Filipino’s is bezig met een uitbreiding van het “hotel”. Airbnb heeft dit verblijf helemaal verkeerd voorgesteld en ik voel mij bedrogen. De eigenares is een geslepen harteloze dame. Ik had 45 $ per nacht betaald zonder ontbijt, de goedkoopste optie in Majuro. Er was niet veel aanbod op platforms. Het is vandaag mijn verjaardag en ik voel mij rot in dit piepklein raamloos hok dat mij doet denken aan een gevangeniscel. Ik lig lang op mijn bed te bedenken hoe ik deze situatie kan oplossen. Ik heb lang naar het Hotel Robert Reimers gewandeld, steeds zei men mij “nog tien minuten”. Er is maar één straat in Majuro, ik kon dus niet verloren lopen. Ik liep voorbij het Gymnasium en dan het College en het Lucky Star Restaurant zonder sterren. Daarna liep ik langs residentiele woningen en de haven. Ik zag een groot bord met Miss Pacific Islands, Moemoama Schwenke. Duitsland had verscheidene kolonies in de Pacific tot WOI zodat er dikwijls nog Duise familienamen voorkomen. Ik ontmoette een Australische man die voor de Wereldbank werk die mij doorverwees naar www.infomarshallislands.com/toeak-bar-grill Het is op de vijfde verdieping van de Napa Building. Er zitten enkele expats aan de bar en een vriendelijke Australiër trakteert mij. Ik heb er genoten van een lekkere maaltijd. Een kerkgroepzong zelfs voor mijn 75 verjaardag. Buiten op het rookterras had ik een goed gesprek met een man van Solomon en een van PNG. Ik nam een taxi terug, steeds 2 $, naar de KK Supermarkt waar ik dichtbij logeerde.
Zaterdag – 8/02/2025
Om 8.30 uur neem ik een taxi naar Robert Reimers Hotel www.robertreimershotel.com Het lichtblauw hoofdgebouw kan een likje verf gebruiken maar de bungalows zijn netjes ingericht in een goed onderhouden tuin. Er naast liggen plezierboten en op de pier vertrekken boten voor een dagtoer naar Eneko Island. Ik neem een ontbijt 16.75 $. en praatte met twee jongens over België en mijn reizen en naast mij zat een dame die een gesprek met mij begon. Het bleek de ambassadrice van Singapore voor de Pacific te zijn en haar secretaris. We hebben nog wat over reizen gesproken.
Plots moest ik naar de nabij gelegen opstapplaats voor de boot naar Eneko Island. Ik had die daguitstap hier bij Reimers geboekt voor 40 $. De boot vertrekt om tien uur en vaart terug om vijf uur. Het begon hard te regenen en van de eigenares van het hotel kreeg ik aan regenscherm in bruikleen. Ik zat samen met een jong koppel in een open boot maar bleef toch droog onder mijn regenscherm. Dit is een goede beschrijving van een trip naar Eneko Island : www.veryhungrynomads.com/eneko-island-the-the-marshall-islands Gelukkig is het vlug droog na een tropische rengenbui. Er staan geen permanente huizen op Eneko en er wonen vier bewakers, verzorgers op dit domein van RRE. Bij aankomst zijn er reeds twee mannen vlees aan het barbecuen. Ik kijk wat rond en maak enkele foto’s van de voorzieningen en ga dan in de schaduw onder een boom zitten bij een prachtig zandstrand. Na een uur komt een groep van het Ministerie van Volksgezondheid, dokters, verplegers aan uit Majuro voor een dagje op Eneko. Ze brengen grote frigoboxen drank en stapels eten en snacks mee terwijl, de maaltijden worden gereed gebracht. De meesten gaan zwemmen of snorkelen; spijtig ik heb mijn zwemkledij niet meegebracht. Tegen de middag moeten mijn Australische vrienden terug naar Majuro want ze hebben een vlucht in de late namiddag. Ik zit nu alleen tussen een grote groep Marshallezen maar ze zijn vriendelijk en bieden mij voortdurend drinken aan en eten en ze maken nieuwsgierig kennis met mij. Na de uitgebreide lunch wordt er muziek gemaakt en volgen er spelletjes op het strand. Overal liggen lege blikjes en andere rommel overal op de grond, de bewakers zullen het wel opruimen als ze weg zijn. Om 17 uur zit mijn daguitstap van Reimers er op en ik word alleen met een bootje naar Majuro gebracht. Het tochtje duurt naar schatting 30-40 minuten en is onderweg wondermooi: er liggen piepkleine eilandjes en atollen op onze weg die met palmbomen zijn omzoomd met witte verlaten zandstranden, een waar paradijs, de echte Pacific. Ik ben dan van aan de steiger bij Reimers Hotel naar mijn favoriete Toeak Bar gewandeld voorbij de Flame Tree Church en het Alele Museum. Ik geniet er van een smakelijk bord rauwe tonijn en een biertje van de tap.
Zondag – 9/2/2025
Ik werd wakker om zeven uur en het was nog steeds water aan het gieten sedert gisterenavond, een onophoudelijke tropische regen waar geen einde aan komt. Ik kan niets doen, niet eens buiten gaan. Ik had gelukkig nog een foodbox van gisteren en nam een late lunch en bracht mijn tijd door op mijn gsm in die wanorde van de “keuken” dat tot bouwwerf is herschapen.
In de late namiddag had het eindelijk gestopt met regenen en de straten stonden blank. Ik nam een taxi naar Toeak Bar waar ik al een paar mensen kende. Ik nam een taxi terug en het was terug hevig aan het regenen. Het is niet steeds zonneschijn op een tropisch eiland. Mijn derde nacht in dit hok geboekt bij Airbnb: Majuro Bunkbed room, kamer verhuurd door Maria +692 455 8149 afschuwelijk slecht, AFRADER.
Maandag – 10/2/2025
Ik had gisteranavond eten en drinken gekocht in de nabijgelegen K&K Supermarket en ontbeet in de “keuken”.
Vandaag wou ik een daguitstap naar Laura Beach maken. De rit met de bus zou 5 AUD kosten maar ik zag er geen. Taxi 1 vroeg 50 AUD, taxi 2 vroeg 20 heen en 20 teug, taxi 3 vroeg 30 AUD. We reden voorbij het MRI en bij Majuro Bidge vroeg ik om te stoppen zodat ik er enkele foto’s van kon nemen, met zijn drie meter is dit het hoogste punt van Marshall. Overal langs de weg ligt rommel en toch wordt er vuilnis opgehaald die dan ergens wordt gedumpt. De rit duurde iets meer dan een uur toen ik aankwam bij de ingang van Laura Beach, waar ik 2 AUD ingang betaalde. Ik was er bijna alleen, waarschijnlijk is er meer volk op zondag. De chauffeur zou mij om 15 uur ophalen maar kwam niet langs. Er is een overdekte zitplaats en barbecue aanwezig en enkele stalletjes. Het is hier echt prachtig vooral het witte zandstrand bij de Drowned Tree. Ik ontmoette er een Japanner met huurwagen die het Japans gedenkteken bezoekt en bidt op het strand waar zijn grootvader is gesneuveld. Hij nam een video van mij op en enkele foto’s, ik gaf hem mijn mailadres en hij wou mij nog meenemen maar ik had mijn taxi besteld. Ik heb genoten van dit prachtig strand, in de verte zie ik de silhouetten van een paar kleine eilandjes. Tegen 15 uur liep ik terug naar de ingang en heb een uur gewacht op mijn taxi die niet kwam en tenslotte wandelde de bewaker een heel eind met mij mee om mij de busstop te tonen want er is anders geen vervoer van hieruit aan het eind van het eiland. Ik moest wel 45 minuten wachten tot er eindelijk een busje kwam die mij voor 5 AUD naar de K&K Supermarkt bracht in anderhalf uur tijd. Ik kon iets eten in een zitplaats bij de supermarkt.
Toen ik aankwam bij mijn guesthouse waren de Filippijnse bouwvakkers nog hard aan het werk op de werf = keuken. De eigenares is een uitbuitster en ik vond op Airbnb enkel maar positieve commentaren. Deze avond was er geen water in de douche die ook niet is gepoetst alhoewel er een poetsvrouw aanwezig is. Het lawaai van de werken duurde tot 22 uur en ik kon niet inslapen. Reeds heel vroeg in de morgen werd het toilet naast mijn hok veel gebruikt met het nodige lawaai. Ik was het kostsbeu en besliste dat ik morgen zou weggaan niettegenstaande ik reeds 7 nachten vooraf had betaald. AFRADER.
Dinsdag – 11/2/2025
Gezien de zeer slechte accomodatie: geen douche gisterenavond, veel lawaai tot 22 uur van de bouwvakkers, geen Sea Breeze te zien maar wel een muur, een hol van een kamertje en een groot verloop vanaf drie uur in de morgen naar het toilet waardoor ik slecht heb geslapen doe ik mijn beklag bij de poetsvrouw die het doorgeeft aan de Filipijnse eigenares die in plaats van zich te verontschuldigen mij het bevel geeft om de kamer te verlaten voor de middag. Ik vroeg mijn geld terug cash voor de drie volgende reeds betaalde nachten maar ze kwam niet opdagen en heb uren lang er op gewacht. Intussen probeerde ik een kamer te boeken bij MRI of RRE maar dat kan enkel via platforms en ik krijg geen prijs te zien. Tegen elf uur kwam uiteindeijk een man met een enveloppe met 252 $ cash, geen extra tegemoetkoming of excuus.
Ik ben dan maar op goed geluk af naar Robert Reimers Hotel gegaan waar ik een economy kamer vroeg voor drie nachten maar was maar beschikbaar voor twee nachten waarvoor ik 198 $ betaalde met mijn kredietkaart. Ik sta op de wachtlijst voor donderdag. Gelukkig heb ik nu een grotere nette kamer met een privé badkamer en een goed bed en een koelkastje. Er is steeds bewaking alhoewel het hier veiig is.
Ik loop langs de Bank of Marshall-islands maar zie geen ATM www.bomi.biz/index.html De Bank of Guam bij de K&K Supermarkt heeft een ATM maar die werkt niet steeds. De enige andere ATM in Majuro is bij Reimers Hotel en is meestal de enige in het land die werkt. Dus voldoende cash $ bij hebben is een must. Het klein postkantoor is niets meer dan een pakjesdienst.
Ik bezoek het Alele Museum www.expatstraveltogether.com/destination/marshall-islands/alele-museum Het is een interessant museum met een deel geschiedenis van het eiland met achtereenvolgend kolonisatie van Spanje, Duitsland, Japan en de US. Het interessantste deel is dat van de kernproeven kort na de oorlog; iedereen kent wel Bikini waarna men de tweedelige strandoutfit heeft genoemd. Op de Marshalls zijn 67 hevige atoomtesten uitgevoerd waarvoor de bevolking gedwongen moest verhuizen naar de Caroline Islands en velen zijn er ziek van geworden, kortom een heel trieste geschiedenis veroorzaakt door de Amerikanen. Www.ahf.nuclearmuseum.org/ahf/location/marshall-islands Ik bekijk met veel interesse en afschuw naar de vele foto’s van toen en de gevolgen tot op heden. Het museum is gratis te bezoeken en er is gelegenheid om een souvenir te kopen zoals eerste dag enveloppen postzegels, geweven mandjes gebruikt als handtassen, magneten en boeken. Daarna ben ik naar mijn favoriete Toeak Bar gegaan om er iets te eten; er zijn steeds expats aanwezig die informatie kunnen geven.
Mijn eerste nacht bij Robert Remers Hotel waarvan ik tevreden ben: www.hotelrobertreimers.com
Woensdag – 12/2/2025
Ontbijt is niet inbegrepen bij een verblijf bij Reimers Hotel. Ik kan gelukkig mijn derde overnachting reserveren en betalen met mijn kredietkaart, 109 $. Vervoer naar de luchthaven is niet gratis en een dag wifi kost 8 $ extra.
Om 9.30 uur vertrek ik naar het OCIT, Tourist Office met een taxi en laat mij afzetten bij R&D waar het kantoor is gevestigd. Er zijn enkele brochures gratis, een geplastificeerde kaart, een boek Pacific Paradise met reclame, een gids van Palau en Arno eiland en enkele magneten. Mevrouw Estelle was heel vriendelijk en hulpvaardig. Ik kon lang in de interessante brochures lezen en mij informeren.
Tegen de middag wandel ik naar het CMI, College of the Marshall Islands, waar ik wil grasduinen in hun informatie over de kernproeven. Mr. Keneth Kedi van de Nuclear Club was er niet maar ik krijg goede info van een andere medewerker. Het is een heel grote Bibliotheek, iets wat je niet zou verwachten op een relatief klein eiland. Er zijn heel veel boeken ook over toerisme, atlassen over de Pacific zelfs reisboeken van Europa en andere werelddelen. Ik leer dat de alomtegenwordige familie Capelle op Nauru van Duitse afkomst is. Er staan echt heel veel computers in de leeszaal voor schoolkinderen.
In de winkel EZ Price Mart Super is er een groot aanbod van T-shirts en voor 10 $ koop ik er een met een Marshall autonummerplaat op. Mijn avondmaal in Toeak Bar kost 26 $ en het is er steeds gezellig zitten. Het had deze morgen gesneeuwd in België, hier is het 35 graden.
Donderdag – 13/2/2025
Ik ontbijt op mijn kamer en liep daarna naar de pier bij het hotel en een man zei mij dat er vandaag geen boot gaat naar Arno eiland, spijtig want dat is heel mooi. Een andere man verwees mij naar Wally Milner bij Lanai gasstation. Er ligt een indrukwekkende boot waarmee je visuitstappen kunt maken om er zware tonijn met de lijn te vissen : de boot noemt Kirtake en is eigendom van Ronnie Reimers. Ronnie vaart vandaag niet naar Arno. https://raycrew.jp/2024/06/19/arno-atoll/
Ik nam een taxi die beweerde dat hij wist waar de Fish Clam Farm is maar de chauffeur moest het verscheidene keren navragen en dat werd ik na een uur beu en stapte uit. Er staat geen bord aangegeven en het staat verborgen achter een huis en bomen. Een koppel van Tobolar wist niet wat clams zijn, zocht het op op google en dan reden we vlot naar de Mariculture Farm waar 50 bassins zijn met oesters klein en groot om er parels uit te kweken. Men was bezig met oesterzaad op stenen te kleven, het duurt lang vooraleer men oesterparels kan oogsten. www.orafarm.com/products/hardcoral/mimf
De man werkt bij Tobolar, een groot copra verwerkingsbedrijf. Ik krijg een rondleiding en zie meteen aan de kade een schip liggen dat gelost wordt, het kan 5-7.000 zakken cocosnootvlees (copra) in zijn ruim hebben. Zo heeft het bedrijf zeven schepen die voortdurend copra laden op de verre kleine eilanden van Marshall. Ik had meteen willen meevaren maar ze hebben geen strak tijdschema en misschien zou ik wel een maand wegblijven. Een deel van de copra wordt gemalen voor veevoeder en meststoffen en een deel wordt geperst voor olie. Van die olie worden kokosolie, zeep en cosmetica gemaakt.
Daarna wandel ik naar MRI en er naast ligt het Majol kano museum waar men ook nog tyische Marshall kano’s maakt. De aloude Marshallezen konden varen met stick charts in de onmetelijke oceaan rondom de eilandengroep en ze vergisten zich nooit. www.canoesmarshallislands.com Tegenwoordig bouwen ze geen outriggers meer maar vaart men met motorboten. Www.wamprogram.org
Voor de deur van Annies’s Bakery (Chinees) verkopen lokale vrouwen koffie en gebakjes. Ik loop door en zie mooie muurschilderingen bij de haven. In de hoofdstraat zoek ik nog in een kleine souvenirshop iets om naar huis mee te nemen.
Bij het MIR hotel kost een kamer 130 $ zonder ontbijt. Daarna ga ik naar mijn kamer om er mijn bagage gereed te maken. Ik ga nog een laatste keer naar Toeak Bar om er iets lekkers te eten. Www.toeak.com
Vrijdag – 14/2/2025
Ik ben al heel vroeg opgestaan en om zeven uur vertrokken met een taxi naar de luchthaven, na 20 minuten was ik er al. Er zijn nog geen shops open maar in de cantine van het personeel kan ik koffie drinken en iets eten. Er stapten maar enkele reizigers op naar Koror met www.airnauru.com en het was heel rustig op het kleine luchthaventje. Inchecken en stempel bij Immigratie ging vlot. Er zaten al passagiers aan boord die in Brisbane, Fiji, Nauru of Kiribati waren opgestapt. Toen iedereen al in het vliegtuig zat moesten we nog ruim een uur wachten om … te tanken. Na elf uur zijn we dan toch opgestegen. Beneden mij kon ik nog een laatste keer het langgerekte smalle Majuro eiland uit de lucht zien. Het is nu nog 2-3 uren vliegen naar Koror.
