Central Asia

CENTRAL ASIA 2016 MET HOOGTEPUNT TAJIKISTAN

 

 

 

 

1. PREPARATION

 

1. Planning

 

When I was travelling last year in South America I met an Argentina lady with whom I travelled  shortly in Ecuador.  Later on we mailed and skyped and I invited her to Belgium.  I asked her what she wanted to see during her holidays.  I proposed to travel together to Central Asia and she agreed.  Some websites are very interesting while planning :

www.cbtkyrgyzstan.kg : this a  home stay administration in Kyrgyzstan

www.seat61.com : Without doubt the best site for train buffs

 

2. Visum

 

To me as a Belgian citizen it is easy to get visa from all this countries but a bit of time consuming.  But to her it is difficult.  To help her was a challenge to me.  It is a rule to apply for a visa in the country you live in and as all nations worldwide have an embassy in Brussels I have to apply with each embassy for my visa before setting off.  As Sandra lives in Argentina and there are no embassies involved in Buenos Aires, she has to get a Letter of Invitation (LOI) for Uzbekistan before starting travelling .  With this LOI she can get a visa on arrival at the airport (VOA), but only at the airport, not at land borders.  In General hotels but mainly travel agencies can arrange LOI against payment.  But in addition this hotels want you to stay in their expensive hotels. The more expensive travel agents or tour operators want you to buy a program.  Watch out is the message and this takes some time.  As we both do not need a visa for Kazakhstan, we decided to fly first to Almaty and apply for the visa of Sandra at the embassy of Uzbekistan in Kazakhstan.  One travel agency which is very efficient is

www.advantour.com in Almaty. They also have an excellent travel information site. 

 

 

Kazakhstan

 

As a Belgian citizen I do not need a visa and neither as an Argentina citizen.  Both we need no LOI.  It seems we need a hotel reservation, but I always make a reservation first night.   

 

AMBASSADE KAZAKHSTAN

Van Beverlaan 30
1180 UKKEL

AMBASSADEUR Almaz KHAMZAYEV

+32 2 237 495 62

+32 2 373 38 90

+32 2 374 50 91

brussels@mfa.kz

http://www.kazakhstanembassy.be

 

Embassies in Kazakhstan :

 

 

Belgium (Consulate)

Almaty , Gogol St. 207 (crossing Jumaliev St.) tel.: (7-3272) 50-63-24, 50-64-23, 50-64-24, 50-93-00 fax: 50-90-81, 50-95-62, 39-48-39 belconsul@nursat.kz

 

Kyrgyzstan

Astana Karaotkel , « А »2/1 tel. 24-20-24, 24-20-40; fax: 24-24-12Almaty Consulate Amangeldy , 68 а , tel. (7-3272) 63-25-65; fax: 63-33-62@ Council.agencykg@nursat.kz

 

Tajikistan

Almaty Al-Farabi St., 96 tel/fax: (7-3272) 93-51-65, 93-51-80 Consulate tel/fax: 54-28-69 tajemb-kaz@vitelco.kz

 

Uzbekistan

Almaty Baribaeva St., 36 Tel (7-3272) 91-83-16, 91-06-44 Consul: (7-3272) 91-78-86, fax : 91-10-55

 

 

Kyrgyzstan :

 

As a Belgian I do not need a visa.  Argentina nationals   need a visa. It is possible to  download the application form from  www.kyrgyz.nl  I printed the filled application form which Sandra scanned to me, a copy of her passport, an attestation from her employer and a photo and I brought it to the embassy, no LOI.  When I was there they asked me to pay 80 € and I had to go to the nearby KBC Bank on Chaussee de Waterloo 690 and walk back to the embassy with proof of payment.  After about a week the authorisation from the ministry in Bishkek is ok and she can get her visa when she arrives in Belgium.   

   

 

AMBASSADE KIRGHISTAN

Abdijstraat 47
1050 ELSENE

AMBASSADEUR Asein ISAEV

+32 2 640 18 68

+32 2 640 38 83

+32 2 640 01 31

kyrgyz.embassy@skynet.be

http://www.kyrgyz-embassy.be

 

Embassies in Kyrgyzstan :

 

 

Embassy of Tadjikistan
36, Kara-Dariynskaya Str.
Kok-Jar microraiyon
Phone: (+996 312) 51 14 64

 

Embassy of Uzbekistan
213, Tynystanov Str.
Phone: (+996 312) 66 20 65, 22 61 71, 66 30 78
Fax: (+996 312) 66 44 03

 

Embassy of Kazakhstan
10, Togolok Moldo Str.
Phone: (+996 312) 66 00 51, 66 01 64, 66 04 15
Fax: (+996 312) 66 01 64, 66 63 07

 

 

Tajikistan :

 

As a Belgian I need a visa for Tajikistan, hence have to apply at the Tajik embassy in Brussels. I filled a downloaded visa application form and an “apply for GBAO permit” which I wrote myself.  I had to show proof of payment of 70 € at their bank account. All went well and after  a week  I could collect my visa.

Argentina nationals need a visa too and can download the e-visa application form  www.evisa.tj , fill it and pay 70 € at their account, no LOI.  After a week or so the e-visa was ready.  At the border she will get a stamp in.  This e-visa is very recently (01/06/2016) launched.

 

AMBASSADE TADJIKISTAN

Generaal Jacqueslaan 16
1050 BRUSSEL

AMBASSADEUR Erkinkhon RAHMATULLOZODA

+32 2 640 69 33

+32 2 649 01 95

info@tajemb.be or consulat@tajemb.be 

http://www.tajikembassy.be

info@tajemb.be

 

 

Embassies in Tadjikistan :

 

 

Embassy of Kazakhstan 31/1 Huseinzoda Str., Dushanbe Tel.: 221-11-08, 221-89-40 Fax: 221-89-40, 221-01-08 Web-site: http://www.kazakhembassy.tj/ E-mail: dushanbe@mfa.kz
	Embassy of Kyrgyzstan 56/a Said Nosir str., Dushanbe Tel.: 224-26-11 Fax: 224-26-11 Web-site: http://www.kgembassy.tj/ E-mail: kyremb@tajnet.com

 

 

Embassy of Uzbekistan
30 Sanoi Str., Dushanbe
Consular section
15 L.Sherali Str., Dushanbe
Tel./Fax: 224-75-39, 224-99-03

 

 

 

Uzbekistan :

 

For Uzbekistan we both need a visa; I have to get it in Brussels, show proof of payment of 80 €, no LOI needed.  Argentina can get a VOA at the Tasjkent airport if they can represent a LOI or apply for a visa showing a LOI in Dushanbe at the Uzbek embassy.  But I found it easier and suggested her to mail to www.arostr.com and ask a LOI.  I paid on a Latvian Bank 80 € and after a week Sandra got her approved LOI with a number on her email.   She has to print it and show at the Uzbek embassy in Almaty and hope she can get her visa same day.  Then we can proceed to Kyrgyzstan.

AMBASSADE OEZBEKISTAN

1. D. Rooseveltlaan 99
   1050 ELSENE

AMBASSADEUR Vladimir NOROV

+32 2 672 88 44

+32 2 672 39 46

belg@uzbekistan.be   consulat@uzbekistan.be 

http://www.uzbekistan.be

 

online UZ visa application : http://evisa.mfa.uz/evisa_en

 

 

Embassies in Uzbekistan :

 

Embassy of Kazakhstan in Uzbekistan
Address: Chekhova Street,23
Tel: 998 71 252-16-54
Fax: 998 71 252-16-50

 

Embassy of Kyrgyzstan in Uzbekistan
Address: Samatova Street 30
Tel: 137-47-94

 

Embassy of Tajikstan in Uzbekistan
Address: 61, A.Kahhar Str
Tel: 998 71 254-99-66

 

 

3. Flight

 

Some airlines who depart from Brussels to Central Asia :

• joker.be : cheap airticket broker
• thy.com : Turkish airlines through Istanbul
• aeroflot.com : Russian airline through Moscow

 

We decided to fly with Turkish Airlines as they fly as well to Tashkent as to Almaty.  I paid 930 € per person which I find is a lot as a return flight to Bishkek cost about 450 € and the place of arrival and departure are not far from each other.  But it was a last minute reservation.  I pay with my Gold Card from Argenta while I can safe cancellation insurance of 51 €   

 

 

 

4. Intended routing

 

 

Day 1 – 25/07/16 : Flight Brussels to Almaty, Kazakhstan.  Book a room for first night with booking.com at Novotel, Diegem ?

 

Day 2 – 26/07/16 : Applying for visa Kyrgyzstan. In the afternoon visiting Panvilof Park and Green Market.  

 

Day 3 – 27/07/16 : Applying for visa Uzbekistan. In the afternoon visit to Central State Museum and TSUM central department store.

 

Day 4 – 28/07/16 : Applying for visa Tajikistan.  Kok-Tobe cable car.

  

Day 5 – 29/07/16 : Extra day for visa ?    (Half) day trip to Ozero Bolshoe (Big Lake).

 

Day 6 – 30/07/16 : Leave Almaty’s Sayakat busstation with minibus though the scenic Karkara Valley to Kegen (250 km, 5-7 hours), (shared) taxi to border post 19 km. Taking a shared jeep or bus to Karakol (Kyrgyzstan, 9.000 KZT).  Karakol has a Sunday animal market.  Visit the Chinese mosque, built without nails and looks more like a Mongolian Buddhist temple. 

cbtkarakol@rambler.ru organises home stays in Karakol and yurt stays in the countryside in Jeti-Oghuz. 

http://www.chrith.com/bel-tam.html : Yurt stay with view of lake or mountains, 800 som/pp = 11,5 €/pp breakfast incl., advised, close to Bokonbaevo.

http://www.teskeyalatoo.com/teskey-guesthouse or www.teskey.narod.ru : 800 som/pp = 11,5 €/pp, strongly advised.

Riverside Guesthouse in Karakol is hosted by Dutch owners

Today Issyk-Kul Festival, stay in Pegasus Guesthouse ?  Festival of KG traditions and ceremonies at Chong-Kemin. 

 

Day 7 – 31/07/16 :  

 

A day trip to the Valley of Flowers and the Broken Heart Rock with the Jety Oguz Rocks organised by Teskey Guesthouse ?

 

Day 8 – 01/08/16

 

Bus from southern bus stand in Karakol  (yuznij avto vakzal) to Balykchy and transfer for bus to Naryn.  Yurt stay at Song Köl Lake: cbt_kochkor@rambler.ru

 

Day 9 – 02/08/2016

 

Bus departs in Naryn at 08.00 am and it takes (4 ?) 8 hrs to get to Kazarman, 210 km. 

 

Day 10 – 03/08/2016

 

A seat in a 4WD from Kazarman to Jalal-Abad, 177 km,  takes 4-6 hours.   And from  Jalal-Abad to Osh takes 2  hours, 120 km.   TES Guesthouse is very good option, 30 € for two people.

 

Day 11 – 04/08/2016

 

Shared taxi from Osh to Sary Tash takes 4 hrs, 184 km; nice view on the Lenin Peak, 7.134 m. A bus does not stop for a photo, a shared taxi does but cost a bit more, very scenic route.

 

Or book an organised jeep arrangement through the Wakhan Valley along the Afghan border to Langar and Khorog with www.pamirguides.com ? Home stay in Sary Tash.

 

Day 12 – 05/08/2016

 

With shared taxi in the morning to border of Tajikistan in 3 hours, 70 km (45 km?), Bordobo Checkpoint. From Bordobo Tajik border post it’s 210 km to Murgab, 6-7 hours

 

Maybe with a jeep of Pamirguides  from Sary Tash to Karakol Lake, yurt stay.  Many photo stops and walk around the lake.  Sary Tash to Bordobo is 45 km, one hour.  Border crossing Kyrgyzstan is about one hour.  From the border to Karakol Lake is about 3-4 hours, 70 km.

Good Zarina Café in Karakol, Lenin/Toktugul Streets

Yurt stay at Karakol Lake or home stay in Murgab ?    

 

Day 13 – 06/08/2016

 

Drive from Karakol Lake to Murgab is about 135 km and takes 6-7 hours. 

 

Day 14 – 07/08/2016

 

With a jeep of Pamirguides from Murgab to Jarty-Gumbaz, 180 km, 7-8 uur.

Stay overnight in Keng Shiber in a yurt.  But : NEED A SPECIAL PERMIT for ZORKUL, can get it somewhere in Khorog, where ???

 

Day 15 – 08/08/2016

 

Trip to Zorkul Lake, Khargush Pass and Khargush to Langar.  How much km ? time ?

Some mighty high peaks 6.000 + on the road, Afghanistan at the other side of the river. 

 

Day 16 – 09/08/2016

 

From Langar to Iskhahim and visit the Afghan market on Saturday.   130 km, 4 hours

 

 

Day 17 – 09/08/2016

 

Ishkhashim to Khorog is 104 km by good road along the Afghan border river Pyanj.  Visit extra the Shokh Dara Valley nearby.

 

Day 18 – 10/08/2016

 

Trip from Khorog to Dushanbe is 525 km and takes between 10 – 18 hours.  Maybe stay overnight in Kala-i-Khum. 

 

Day 19 – 11/08/2016

 

Khala-i-Khum to Dushanbe.   

 

Day 20 – 12/08/2016

 

Extra day in Dushanbe

 

Day 21 – 13/08/2016

 

Cross border with Uzbekistan in Denau.  Taking the bus to Bukhara. Bus Denau to Samarkand is 5 hours.

 

Day 22 – 14/08/2016

 

Visit Bukhara

 

Day 23 – 15/08/2016

 

Bus to Samarkand, 4 hours.  Visit partly the town.

 

Day 24 – 16/08/2016

 

Visit all day Samarkand

 

Day 25 – 17/08/2016

 

Bus to Bukhara,  8 hours, shared taxi is 5 hours

 

Day 26 – 18/08/2016

 

Visit Khiva

 

Day 27 – 19/08/2016

 

To Tashkent : bus is 20 hours, shared taxi 12 hours and Registan train takes 22 hours

 

Day 28 – 20/08/2016

 

Flight back to Brussels

 

 

5 Money matters

 

It is essential to have sufficient cash in USD or EUR in small denominations.  In the cities change money or cash up at the ATM is no problem but in small villages we need cash in local currency or in case of emergency USD to pay our accommodation.  Besides people like or prefer $ or € too.  In August 2016 1 € was 70 som.  

I always have different bank cards from different banks ( Maestro, Mastercard and Visa) so that I always can cash money. Visa is the best card to withdraw money from an ATM. Accomodation  cost about 10-15 €/pp/night; food and drinks and transport are all cheap. 

 

 

 

6. Information

 

Central Asia general information

 

www.caravanistan.com : very good information site about Central Asia

www.seat61.com  : outstanding international train schedule site

Travelreports of www.wegwijzer.be : TAD1 (2015), GOS220 (2010), GOS244 ( 171 pages about Tadjikistan) , GOS241 ( 2012, 41 pages)

 

Kazkhstan

 

www.timeout.kz

www.almatyairport.com : schedules and daily flight information

www.almaty.kz : city government website

 

Kyrgyzstan

 

www.cbtkyrgyzstan.kg : Community Based Tourism : home stay site, guesthouses or yurts

www.concept.kg : big tour operator, home stays, visa support

http://www.mfa.gov.kg/index  : Ministry of Foreign affairs, about visa etc.

http://www.centralasia-travel.com/en/countries/kirgistan/visas : about LOI-free visa

 

 

Tajikistan

 

www.pamirecotourism.com : tour operator

www.pamirs.org/travel : local travel agent

www.pecta.tj : can book home stays

NO  GBAO-permit at the airport !

 

 

Uzbekistan

 

www.advantour.com : can help us with a LOI against payment if we book an expensive tour.

www.arostr.com  helped us to get a LOI without conditions and they have a quick service.   

www.centralasia-travelcom : provides a LOI against payment if booking a trip with them.

Order traintickets in Uzbekistan with : www.pagetour.org

www.welcomeuzbekistan.uz/en : touristic information

www.uzbekistantourism.uz : information about the country.

 

 

 

 

1. TRAVEL REPORT

 

 

Zondag 24/07/2016

 

Mijn zoon voert mij naar het treinstation van Brugge en om tien uur neem ik de trein naar Brussel Zuid.  Ik ga te voet naar Hotel Galia op het Vossenplein waar ik mij aanmeld met mijn uitgeprinte reservatie.  Het is een gezellig hotelletje.  De zon schijnt en buiten het Zuid station is er groentemarkt, meestal door en voor vreemdelingen.  Op het Vossenplein is er rommelmarkt op zondag, gezellige rond kuieren.  Het is een korte wandeling naar het Zuid station en met de trein ga ik naar de luchthaven.  Bij Joker  hadden ze mij gezegd dat ik niet in de aankomsthal van de  luchthaven mocht met een koffer en dus had ik die eerst afgegeven in Hotel Galia, maar toen ik op de luchthaven aankwam bleek dat niet zo.  Tegen drie uur begroet ik Sandra die uit Argentinië komt.  Samen gaan wij met de trein naar Hotel Galia maar om 15.30 is de antiekmarkt al gedaan.  Dan maar Brussel eens bekeken : Marollen,  Grote Markt, Manneken Pis en mosselen gegeten in de Beenhouwersstraat.  Daarna nog een lekkere trappist gedronken op het Vossenplein. 

 

Overnachting

 

Hotel Galia, Vossenplein 15 (Place du Jeu de Balle), 1000 Brussel

Tel. 02/502 42 43 – www.hotelgalia.be – hotel.galia@skynet.be  

Ik betaalde 67,50 € met mijn kredietkaart ter plaatse.  Overnachten voor twee en ontbijt inbegrepen.

Heel gezellig hotelletje in het hart van Brussel op het gezellig Vossenplein in de Marollen.  Alles goed te voet bereikbaar.   Vriendelijk en hulpvaardig aan de receptie.

Kan ik warm aanbevelen : 4/5

 

 

Maandag 25/7/2016

 

Goed en gevarieerd ontbijt in buffetvorm.  Gezellige ouderwetse ontbijtruimte vol antieke spulletjes.  Met een taxi rijden wij naar de ambassade van Kyrgyzstan waar wij om 9.30 uur aankomen, open vanaf 10 uur.  We leggen uit dat we haast hebben en dat we straks moeten vliegen maar de consul (rushbekbolotov@gmail.com  kyrgyzembassy@skynet.be ) maakt helemaal geen haast en het duurt tergend lang.  Oef, uiteindelijk krijgt Sandra haar visum en om 10.30 rijden wij vlug naar de luchthaven waar we om 11.40 aankomen. Bij Joker hadden ze gezegd dat we drie uren voor vertrek op de luchthaven moeten aankomen.  Gelukkig valt het allemaal beter mee dan verwacht en 45 minuten later zitten we reeds op onze vertrekplaats.  De vlucht van Turkish Airlines heeft anderhalf uur vertraging.  Waarom ? Geen informatie.  Onze vlucht met tussenstop in Istanbul zou om 13.35 vertrekken.

 

 

Dinsdag 26/07/2016

 

Om 05.25 uur komen we aan in de luchthaven van Almaty.  Aan een wisselkantoor kan ik 150 € wisselen en ik krijg 55.500 KZT, dus 1 € = 370 KZT.  Met een officiële Groene Taxi rijden wij naar ons hotel, 3.000 KZT is het vast tarief.  In ons hotel is men vriendelijk en we moeten direct onze twee gereserveerde nachten  bij booking.com betalen, geen ontbijt.  We rusten wat en daarna rijden we met een taxi, 300 KZT, naar het consulaat van Oezbekistan ( Beribaev Street 36 tel. (727) 201 17 44 emb-uzbekistan@mail.ru  www.emb-uzbekistan.kz  ) want Sandra heeft een visum nodig en ik heb reeds per mail de uitnodigingsbrief aan hen doorgestuurd en die is goedgekeurd.  Er stonden veel mensen buiten te wachten.  Ik toon de bewaker haar uitgeprinte goedgekeurde papieren en we mochten meteen binnen en na 45 minuten had Sandra haar documenten reeds kunnen afgeven.  We moesten een betalingsbewijs voorleggen en met een taxi gingen we naar de betrokken bank en uiteindelijk had zij het betalingsbewijs in handen en na nog eens een uurtje wachten op het consulaat kreeg zij uiteindelijk tegen de middag haar visum voor Oezbekistan.  Een taxi kost per stadsrit 500 KZT.

Niet ver van ons hotel ligt het Panfilov Park, een groot en netjes aangelegd pretpark met veel bloemen.  We eten brochettes aan een van de vele standjes en maken nadien nog veel mooie foto’s met de  1100 meter hoge Kok-Tobe op de achtergrond.  Doordat we nog moe zijn van de vlucht nemen we niet de kabelbaan naar boven maar gaan nog wat rusten.  In een winkeltje kost een fles water 150 KZT en een lekkere fles Georgische wijn 2.700 KZT.  Ons avondeten nemen wij in een Georgisch restaurant naast ons hotel. 

 

Overnachting

 

Via www.booking.com boek ik bij Salem on Tulebaeva Street Hotel, Tulebaeve Street 31, Almaty.  Tel. 7 (727) 273 79 66 omdat het dicht bij het Oezbeekse consulzat ligt. 

Als je rechtstreeks wil boeken : www.salemhotels.kz     salem.tulebaeva@gmail.kz  Op de boekingsfiche staat dat het ongeveer 64 € kost of 24.000 KZT voor twee nachten zonder ontbijt.  Het hotel doet ook dienst als bordeel maar daar merken we niets van.  Aan de receptie zijn ze vriendelijk. 

 

 

Woensdag 27/07/2016

 

Omdat we niets meer konden doen in Kazakhstan besloten we vandaag de grens over te steken naar Kyrgyzstan via de Karkara vallei.  Aan de receptie van ons hotel raadden ze ons aan om ons naar het Cayran busstation te begeven en ze belden een taxi op.  We moesten 6.000 KZT betalen ( 16 € ) voor een stadsrit, VEEL te duur !!!  Omdat we de waarde van de KZT niet zo goed kenden betaalde ik dat maar ik had dat moeten weigeren.  Afspraak met het hotel ?  Hier vernamen we dat er pas om 22 uur een bus naar Kegan zou vertrekken.  Er vertrokken wel veel bussen naar Bishkek.  Met een taxi begaven we ons naar Saichat, even ver als vorige rit maar het kostte slechts 1.000 KZT.  Hier ontbeten we, samen 430 KZT.  Een half uurtje later kwam de chauffeur ons halen want het busje was plots vol.  We vertrokken om 8.15 en vier uren later kwamen we aan in Kegan, 2.000 KZT/persoon voor een rit van 250 km.  Dat is een andere prijs dan die bedriegers van taxichauffeurs.  In Kegan namen we een middagmaal, 1.350 KZT voor ons twee.  Hier heb ik 30 $ gewisseld en kreeg ik 10.620 KZT.   Voor een gedeelde taxi van Kegan naar de grens met Kyrgyzstan betaalde ik 3.000 KZT/pp voor 28 km. Onderweg stopten wij bij een uitgesleten keteldal met een mooi riviertje.  De grensformaliteiten duurden ongeveer een uur, ging vlot en het was niet erg druk.  Nadat we onze stempel In Kyrgyzstan hadden gekregen stonden we daar ergens te velde, geen huizen, geen bus, taxi of enig vervoer te bespeuren.  Gewoon NIETS, we stonden in the middle of nowhere.  Drie grote jeeps met arrogante Russen konden/wilden ons niet meenemen.  Omdat we daar al lang stonden wou een douanier ons “helpen” en hij kon een taxi bestellen voor 100 $.  Plots na lang wachten kwam er een personenwagen met een klein meisje aan en ze naman ons mee naar Karakol.  Om verassingen te vermijden vroegen we nog hoeveel het zou kosten.  “We zien wel” was hun antwoord.  Omdat we geen andere optie hadden stapten we in de wagen met vriendelijke Oeigoeren.  Onderweg weinig verkeer en bijna geen dorpen.  Wel een mooie natuur met bloemenweiden.  Sandra moest het tekenboek van het meisje inkleuren.  In Tyup kregen we een biertje aangeboden van de Oeigoeren.  Na een rit van ongeveer 110 km in  twee uren kwamen we aan in Karakol.  Op het kantoor van CBT ( cbtkarakol@rambler.ru ) hadden ze een joert in tuin besteld bij Turkestan in het centrum.  Nadat we erheen waren gewandeld stelden we vast dat het fake Chinese yurten waren met vuile lakens, geen onderlaken en dekens.  In een nabijgelegen restaurant goed gegeten voor 8.000 KGS, twee grote brochettes met elk een halve liter tapbier en salade.  Nadien onze fles Georgische wijn bij ons huisje gedronken.  Ik had van Kirsty een bericht ontvangen dat we op 30/7 in Osh zouden vertrekken voor onze achtdaagse trip per jeep langs de Pamir Highway in Tadjikistan.  Op zaterdag 06/08 was er een Afghaanse markt in Ishkashim en hun programma was er op afgesteld.   Ik had dit Engels koppel gecontacteerd via thorntree travel companions en we zouden de kosten van deze achtdaagse jeeptocht delen.     

 

Overnachten

 

Turkestan Yurt Camp, Toktogul 273, Karakol .

De bewaker gaf ons dan maar een kamer in een gezellig oud huisje met houten vloer voor dezelfde prijs : 700 KGS.  Inclusief ontbijt. 

 

 

Donderdag 28/07/2016           

 

De man van de receptie belde voor ons een taxi op die ons naar het busstation bracht want het regende deze morgen, 70 KGS.  Om negen uur vertrokken we uit Karakol met een busje naar Naryn waar we om 17 uur zouden aankomen, 450 KGS/pp.  We reden langs de noordelijke oever van het Issyk-Kul meer en regelmatig stopte het busje omdat het een pakket moest afgeven of aannemen en soms omdat er iemand moest af- of opstappen.  Deze oever is ongeveer 170 km lang.  Er zaten 12-15 personen in het busje.  Telkens we ergens stopten probeerden we foto’s te nemen.  Er zat een oude man voor ons met een typisch Kyrgyz hoedje; niemand draagt die nog.  Vriendelijke mensen in het busje.  Aan het eind van het meer in Balykchy hadden we een middagpauze en konden we iets eten.  Er was een vieze franse wc bij en in de beste kamer van het restaurant hing boven de eretafel een ouderwetse volle vliegenplakker, smakelijk.  Bij de meer dan drieduizend meter hoge Dolon Pass werd het landschap mooier, groene weiden en veel paarden bij kleine boerderijtjes met joerten en veel schapen op de bergflanken.  Bij de pas stopte het busje en haastten alle passagiers zich nar een paardenmelk verkoopster langs de weg, blijkbaar een delicatesse voor de Kirgiezen.  Ernaast liep door het dal een mooi bergriviertje.  Door wegenwerken vertraagde onze rit, we kwamen aan in Naryn omstreeks 17 uur.  Bij CBT vertelden ze ons dat er geen bus was naar Kazerman, enkel een gedeelde taxi aan 75 $ + 2 X 1000 KGS voor een busje naar Jalal Abad. Het zou veel tijd in beslag nemen en we konden niet tijdig in Osh zijn.   Gebeld naar Kirsty die zaterdag of uiterlijk zondag wou vertrekken uit Osh.  De jeeptour van acht dagen kost 1.000 $ totaal voor ons vier  wist ze ons te vertellen. Plots kwamen er vier jonge Belgen aan per fiets, een ervan was in zes maanden tijd uit Brussel gekomen. 

 

Overnachten

 

We stapten meteen naar het kantoor van CBT die ons doorverwees naar de homestay van Ainura.  De eigenaar kwam ons ophalen, gratis vervoer.  Voor het uitgebreid avondmaal betaalden we 450/pp en voor slapen in en dubbelkamer 1400 KGS, totaal 2.300 KGS; ik betaalde 35 $ voor alles. 

Adres : Mini-Gastinitsa “Baynur”, Ulitsa Moskovskij, Naryn.  Tel. (0776) 721282 of (0552)721282 of (0703)931240

 

 

Vrijdag 29/07/2016

 

Reeds vroeg uit de veren en al om 7.30 uur naar het busstation vertrokken van waar we met een busje met zeven personen om 8.00 uur vertrokken zijn naar Baetov.  Maar in Aktal na 75 km stappen we af omdat we de korte rechte weg naar Kazarman willen nemen waar we ook willen overnachten.   In Naryn stonden wel dertig taxichauffeurs te wachten die allen 5.000 KZS ( 75 € ) vroegen om ons naar Kazarman te voeren wat we overdreven vonden.  Nadat we waren uitgestapt liepen we langs de weg over de brug van de Naryn rivier ongeveer driehonderd meter op de weg naar Song Kul.  Het dal is hier mooi.  Links liep er een eenzame grindweg richting Kazarman.  De weinige wagens die deze richting opreden zaten vol of gingen niet ver of vroegen veel te veel.  Het zag er niet goed uit en nadat ik een chauffeur had geweigerd omdat die teveel vroeg werd Sandra boos op mij en zei dat ze zou instappen wat ze ook vroegen.   Er reeds zowat ieder uur een auto voorbij en het zag er niet goed uit, heel lang wachten aan een weg waar niemand langs kwam.  Maar plots na drie uren wachten stopte er een jeep die eigenlijk richting Song Kul reed maar zich bedacht en onze weg opkwam.  Het waren twee zakenmannen uit Osh die de weg niet kenden en later erkenden dat het een mooie tocht was via Kazarman.  Ze hadden geen behoefte aan geld en zouden ons gratis een lift geven.  We vertrokken om 11.45 en zouden uiteindelijk om 23.00 uur aankomen in Osh.  We reden lang op een grindweg door een hoogplateau tot Kazarman, een dorp ver van alles.  Het is een verlaten streek met bijna geen dorpjes onderweg maar met mooie natuur.  Na Kazarman werd met nog mooier vooral bij de Kugart Pass in de Fergana bergketen.  Op de Kugart Pass stopten we voor een hapje en een drankje want dat hadden de mannen voldoende aan boord.  Tot Jalalabad was er een prachtig berglandschap.   Veel jailoos onderweg, zomerkampen met vee en joerten.  De regio was nu plots drukker bewoond, meer verkeer en het begon hard te regenen.  De mannen konden voor ons bellen naar Osh Guesthouse om te zeggen dat we er aan kwamen en vooral om Kirsty en Mark te verwittigen dat we morgen dan toch konden vertrekken.  Zij hadden de zevendaagse toer geregeld.  We werden door de manager opgepikt en naar het hotel gebracht.  Nadat we ons deel voor de jeeprit  hadden betaald konden we eindelijk na middernacht slapen.  Misschien ook eens informeren in Osh bij Budget Asia Tour voor een prijsopgave van deze tour : budgetasiatour@gmail.com   Vandaag is er een Manas Cultural Tourism Festival in Song Kol dat wij helaas niet kunnen beleven wegens tijdsgebrek : contact CBT in Kochkor 996 777 26 55 59 cbtinfokochkor@gmail.com

 

Overnachten

 

Osh Guesthouse, Masaliev Street 8-52, Osh, tel. 996 3222 30629, oshguesthouse@gmail.com .  Het staat hoog gewaardeerd bij Lonely Planet maar het is volkomen waardeloos.  Wij moesten door een muffige slaapzaal lopen om in onze kleine kamer, binnen te kunnen, geen slot op de deur.

Er was helemaal geen warm water in de gemeenschappelijke badkamer, zelfs GEEN water ’s morgens.  Veel vieze reizigers maken een zootje van de gemeenschappelijke keuken.  In de koelkast mag geen varkensvlees want het zijn strikte moslims, geen respect voor andere culturen die wel varkensvlees eten.  Ze vroegen 19 $ voor onze kamer maar  gezien die geenszins voldeed stopte ik de baardman 15 $ in zijn handen met mijn klachten.  Het enige voordeel is dat men hier op een bord boodschappen vind van andere reizigers die kompanen zoeken voor een jeeptocht van Osh naar vb. Khorog in Tadzjikistan over de Pamir Highway.  Het “groot” ontbijt bestond in een bord smakeloze noedels.  TE MIJDEN !!!

Onze reisgenoten sliepen in Nice Guesthouse die 18 $ vroegen inclusief ontbijt voor een dubbelkamer, heel proper, ruime kamer en waren er zeer tevreden over.

 

 

Zaterdag 30/07/2016

 

Vandaag ontmoeten wij onze Engelse reisgenoten voor een week, Kirsty en Mark. Onze vriendelijke chauffeur Gena spreekt geen enkel woord Engels; ik heb 25 jaar geleden Russisch geleerd en moet dat dan maar eens terug boven halen, wat behoorlijk lukt.  Zij hadden vernomen dat er in Tadzjikistan geen water te koop zou zijn en kopen een behoorlijke hoeveelheid.  De asfaltweg naar Sary Tash is uitstekend en we rijden over een pas waar veel zomerkampen met yurten te bewonderen vallen.  Bij de Taldyk Pass 3.615 meter stoppen we regelmatig voor een mooie foto.  De asfaltweg loopt door tot Sary Mogul, dan gaat het door vele bochten over stoffige grindwegen in de Alay vallei  maar de mooie zichten op de Peak Lenin en het besneeuwde hooggebergte vergoedt alles.  In Turpankol stoppen we bij de festivalweide; er staan al heel wat wagens van bezoekers.  We kunnen nog net enkele liedjes en muziek van de opening meemaken.  Lunch bestaat uit een schep rijst met groenten en yoghurt en ’s avonds hetzelfde.  Daarna begeven wij ons enthousiast naar de paardenwedstrijden.  Heel veel foto’s van de acties genomen en van de groene omgeving en heuvels.   Op de achtergrond ligt  de besneeuwde Peak Lenin te blaken in de zon.  Er stond een camper met Nederlandse bejaarde overlanders.  De omgeving is hier bijzonder mooi. 

 

Overnachten

 

Het is niet duidelijk aan wie de joerten waarin we slapen behoren.   Maar we moeten slapen op matten op de grond, er zijn wel dekens in voorraad.  De kachels worden ’s avonds aangestoken wat aanvankelijk een behaaglijk gevoel geeft maar na middernacht doven die uit en wordt het al vlug kouder.  Het Yak & Horse Games Festival wordt georganiseerd door www.visitalay.kg  visitalay@gmail.com  Mob. 0555 077621 of 0558 034310 in Tulparkol.   Geen douche of lavabo.  1.000 KZS/pp betaald, 15 €.  Het verblijf in het kamp van CBT leek veel beter.

 

Zondag 31/07/2016

 

                                

We zitten in het hooggebergte en het is koud deze morgen, we kunnen best een pull, muts en jas gebruiken en we zitten verkleumd bij het ontbijt.  Om negen uur vertrokken richting Sary Mogol waar ik verscheidene kleine winkeltjes bezoek en slechts één vijf liter fles water kan kopen.  In Sary Tash nemen we enkele foto’s van woonwagens die pertinent bewoond blijken te zijn.  Een eind verderop na de asfaltweg rijden we een slechte landweg op door de steppe waar we twee uren blijven op rijden door putten en beekjes.  We stoppen bij een arme familie die in een yurt woont en die ons vriendelijk uitnodigen op thee en koekjes.  We geven de kinderen elk een appel.  We komen om 13 uur aan in het Lenin Base Camp in Achyk-Tash en kunnen gelijk in de reeds met toeristen gevulde tent, de maaltijd is op een bepaald tijdstip en gemeenschappelijk.  Hier plots een honderdtal toeristen, vooral groepen.  Alhoewel niet voorzien betalen wij de lunch voor de chauffeur.  In het restaurant kost een koffie 2 $, bier 3 $, cola 2 $ maar niemand koopt iets, te duur, sommigen hebben hun fles wodka mee want het is hier koud ’s avonds.  Na een tijdje rust wandelen we langs paardenpaadjes in het dal met overal om ons heen besneeuwde bergpieken op onze tocht richting Peak Lenin, 7.134 meter hoog.  Sommigen maken van hier uit en dagwandeling naar de waterval en verder.  Het berglandschap is hier majestueus, subliem.  Ik zie ergens een yurtstay aan 20 $ maar het is op de grond slapen en kleinschaliger. Tegen de avond wordt het licht intenser en onthult zich de mysterieuze top van de Lenin Peak, super ! Het avondmaal is lekker en voldoende, dessert, koekjes en versnaperingen inclusief.  Na het avondmaal gaat iedereen vlug onder de dekens want het wordt koud. Om vijf uur ’s morgens opgestaan voor een plas en het licht was zo prachtig oranje op de besneeuwde bergen. 

 

 

Overnachten

 

We slapen in de gloednieuwe gele tweepersoons tenten van CBT op een veldbed van de grond en met nieuwe warme slaapzakken en dekentje. Naast ons bed een stekker en lamp.  Ze schijnen nog niet te zijn gebruikt en we zijn mogelijks de eerste gebruikers ervan.  Het WC gebouwtje  staat iets verderop en er zijn warme douches, zalig.  We betalen 30 $/pp inclusief lunch en ontbijt.  Er is wifi in de gemeenschappelijke grote tent.  Ook andere tour agentschappen hebben er tenten/yurten in het Lenin Base Camp.  4/5 voor dit verblijf.  Meer info : www.visitalay.kg

 

In Sary Mogol is een Lenin Guest House : www.lenin-peak.com             

 

     

Maandag 01/08/2016

 

Om half acht opgestaan want de zon scheen al door onze tent en een half uurtje later ontbeten we allen in de grote tent.  Het ontbijt is rijkelijk en voldoende.  Plots landde er een helikopter en allen stormden naar buiten.  Een half uurtje later zijn we vertrokken en stopten onderweg terug bij dezelfde familie herders als gisteren.  We werden terug uitgenodigd in de yurt en mevrouw was bezig met de melk aan het scheiden.  We kregen thee met brood en zure room aangeboden.  De typische yurt is mooi aangekleed met tapijten op de grond en aan de wand en het is er behaaglijk.  Een baby van twee maanden lag in een wiegje te schommelen.  De kinderen kregen terug fruit aangeboden en ze zwaaiden ons uit met kushandjes.  We zijn vervolgens door het prachtig Alay dal doorgereden tot Sary Tash waar we om 12.30 uur lunchten en wat fruit kochten.  Na een half uurtje rijden over de prachtige Kyzyl Art Pass 4.280 meter kwamen we aan bij het grenskantoor van Kyrgyzstan in Bor Dobo.  Gena, onze chauffeur ging met onze paspoorten in de vier kantoortjes terwijl wij in de jeep bleven zitten.  In het laatste kantoor kregen we onze stempel uit; het duurde alles samen een half uurtje.   Daarna reden we een heel tijd door niemandsland, eigenlijk nog Kyrgyzstan en kruisten er enkele eenzame fietsers.  Dan ergens na 28 km stond een monument dat er ons op wees dat we Tadzjikistan binnen reden.  Onze chauffeur ging hier terug met onze paspoorten de kantoortjes binnen.  Sandra had enkel het uitgeprinte e-visa application formulier in de hand, ik had een visum gehaald in Brussel en Mark en Kirsty hadden een echt e-visa formulier in de hand en dat zag er gans anders uit.  Nadat ik in mijn beste Russisch had uitgelegd dat het visa van Sandra is betaald kreeg ze haar stempel. Verder werd bij de douane terug ons visum in een register ingeschreven.  Sandra toonde telkens haar e-visa aanvraag en we maakten hen telkens wijs dat het nummer van de aanvraag het visum nummer is en dat lukte zo telkens opnieuw.  Sandra heeft waarschijnlijk haar echt e-visa in haar junkmail ontvangen en het gewist.  Gelukkig kon ik met de glimlach en in mijn beste Russisch het telkens opnieuw uitleggen.    Zij is tenslotte zonder geldig document door gans Tadzjikistan gereisd.   Iets verderop stond een monument dat de rayon Murgob aangaf.  We zijn dan door een majestueus landschap naar beneden gereden over een gravelweg langs de Chinese grens die soms maar op vijf meter afstand van ons lag, althans de prikkeldraad afsluiting.   We reden zo een hele tijd rakelings langs de Chinese grens door een eenzaam landschap, geen bewoners.  Om 17.30 uur kwamen we aan in het eerste stadje, Karakol, 63 km van de grens.  Mark en Kirsty bleven in het eerste het beste verblijf maar het beviel mij niet omdat we op de grond moesten slapen en mijn rug dat niet zo goed verwerkt.  Onze chauffeur ging mee naar een beter verblijf verderop. 

 

Overnachten

 

We verbleven in de homestay van Erkin Tildahan, tel. 992 550 858862 (laatste cijfer 2 of 9)   Hij vroeg 15 $/pp maar ik bood af naar 25 $ voor ons twee, avondeten en ontbijt inbegrepen.  De eigenaar is vriendelijk en we hebben goed geslapen in een bed.  Geen supermaaltijden maar voldoende.  Ik geef hun 4/5  Hij is douches aan het installeren die weldra af zullen zijn. 

 

 

Dinsdag 02/08/2016

 

Voor we vertrekken rijden we voor een fotostop eerst naar het Kara Kol meer dat het hoogste bergmeer is in Tadzjikistan. Daarna stoppen we in het rommelig dorpscentrum met een mooi klein Chinees moskeetje.  Daarna om negen uur zijn we vertrokken naar Murgob langs een lange rechte eenzame weg door een onbewoond gebied.  Soms kruisten we een eenzame fietser die zich een weg baande over de stoffige hobbelige grintweg.  Twintig km voor de top van de Ak-Baital rijden we een tijdje langs een riviertje met dezelfde naam en langs de Chinese grens afrastertering met hoge prikkeldraad.  Onderweg ontmoeten we bij een uitzichtpunt een wagen met Duitse toeristen die naar Kyrgyzstan rijden en ik kan hun overtollige TJS overnemen aan een koers van 7,9 TJS is een USD.  En dan stoppen we bij een oude Russische kazerne uit de negentiende eeuw.  We nemen enkele foto’s van de verlaten kazerne die in ruïnes ligt en lopen door de voormalige kamers van de troepen.  Een half uurtje later wurmen we ons langs enge bochtige wegen en langs afgronden naar de top van de Ak-Baital, 4.655 m., waar we een tijdje met een Duitse eenzame fietser spreken terwijl we het prachtig hoogland aanschouwen.  We dalen af langs het rustig Ak-Baital riviertje in een groen dal naar Murgob.  Vier uren na ons vertrek uit Karakol kwamen we aan in Murgob.  We lunchen in het Pamir Hotel.  We bezoeken Surhab’s Guesthouse die ons goed leek in Lonely Planet maar ze hebben enkel een slaapzaal aan 12 $ ter beschikking  en we gaan terug naar Pamir Hotel : 14 $/pp in een tweepersoonskamer met gemeenschappelijke badkamer en ontbijt, geen avondmaal.   Daarna hebben we drie banken bezocht.  De eerste was druk, 1 $ = 7,86 TJS, bij de tweede bank was het 7,51 en de derde bank was enkel toegankelijke voor Tadzjieken.  Dan wou ik stoppen bij het Yak House die dienst doet als toeristenkantoor; ik kreeg er een mooie landkaart van Tadjikistan.  Mark, onze medereiziger, riep mij woedend na “fuck … “   We hadden volgens hem reeds teveel tijd verspeeld en hij wou heel vlug naar de Pshart vallei die dicht bij Murgob ligt.  Het is een stenige vallei waar absoluut niets te zien is en die na een half uurtje dood loopt op een jailoo.  De sfeer was zwaar verpest en ik vroeg mij af hoe het de volgende vijf dagen verder moest want hij had niet het verstand om zich te excuseren en er werd niet meer met elkaar gepraat.  Wij gingen bij het beekje in de weide zitten en Gena, onze chauffeur, gaf ons een dekentje om op te zitten; het was hier rustig en stil bij het kabbelend beekje.  Op de bergflank was een oude man paardenstront in een zak aan het verzamelen.  Ze maken er platte taarten van en leggen die dan te drogen om dan in de winter te verstoken.  Zo ligt er op het erf van het boerderijtje reeds een hele voorraad.  Het ander stel maakt een wandeling terwijl wij bij het beekje zitten.  Gena maakt van de gelegenheid gebruik om zijn jeep te wassen.  We hadden nog steeds TJS (somoni) nodig en gelukkig konden ze in het hotel 100 $ omwisselen aan een koers van 7,8 voor een dollar.  Geld uit de ATM halen lijkt niet mogelijk in Murgob, dus voldoende $ meenemen !!!. Sandra en ik hadden dan nog eens elk 200 $ in de pot gestopt en we zouden verder wel met $ betalen en onze TJS gebruiken voor kleine aankopen.  We hebben in het hotel onze was laten doen.  Aan de receptie een typisch Kyrgyz hoedje gekocht.  Avondmal in het hotel genomen en de vrede hersteld.  Ik betaal de rekening in $, dat kan overal.   Van Morgab naar Khorog rijden veel trucks en misschien kan men er wel een lift krijgen.  Er is zelfs een heuse truck parking in Morgob.    

 

Ik ontmoet mijnheer Turdukulov met een stevige jeep en hij geeft mij zijn adreskaartje in geval ik een tocht door het GBAO gebied wil organiseren.  Zijn adres is : www.PamirORAT.com en email is janpamtour@gmail.com

www.pecta.tj die in Khorog zit organiseert ook tours, trekking, verblijf enz. in het GBO gebied.        

 

 

Overnachten

 

Pamir Hotel in Murgob : 14 $/pp in dubbelkamer inclusief ontbijt.  Gemeenschappelijke badkamer.  Ruime kamer. 

www.pamirhotel.com     pamirhotel@mail.ru  tel. 992 900 505 863          

 

 

 

Woensdag 03/08/2016

 

Vandaag starten we al vroeg want er staat veel op het programma.  We begeven ons naar een containershop want Kirsty wil een lokale simkaart maar dat duurt wel een tijdje.  Ik blijf er rustig bij en verwijt mijn medepassagiers niet.  Wij kunnen geen simkaart installeren.  Bij de bazaar stonden wel twintig jeeps die vervoer aanboden naar Khorog want er is geen openbaar vervoer erheen.  Al vrij vlug nemen we een zijweg naar de Maydan Vallei die evenwijdig loopt met de Pshart vallei maar veel mooier, groener is en dat levert mooie foto’s op, vooral bij een lokaal boerderijtje met stapels koeienmest  op het erf.  Er staan mooie bloemen in de vallei.  We stoppen op een weide aan de oever van de Murgob rivier en genieten van de prachtige omgeving.  Op onze terugweg stoppen we ergens bij enkele oude moslimgraven.  Terug in Murgob worden we naar het kantoortje van de Tajik National Park in GBAO gevoerd – tnpgbao@mail.ru en voor de permit betalen we 25 TJS.  De weg naar Alichur is onbewoond, lang en loopt tamelijk vlak op een hoogplateau.   Net voor Alichur staat een eenzaam wegrestaurant waar we lunchen.  Met Mark neem ik foto’s van verscheidene TJ en CN vrachtwagens die toeterend voorbijrijden.  Iets verderop genieten wij vanaf een mooi panoramapunt van een prachtig zicht op de zoutmeren van de overweldigende Alichar vlakte.   Het is hier heel mooi, prachtige foto’s.  Een Chinese trucker stopt even voor een babbel, hij rijdt hij verder naar Dushanbe.  Een Franse motorrijder stopt eveneens om van al dat moois te genieten.  Een Duitse dame fietser loopt naast haar fiets te hinken; ze is gevallen en heeft kneuswonden.  We bieden haar een lift aan maar ze weigert koppig.  We ontmoeten regelmatig fietsers op dit traject.  Verderop nemen we de afslag, 16 km naar Bulunkul over een stoffige grindweg.  We checken in bij Shurob homestay en krijgen meteen thee aangeboden.  Na een korte rust maken we een tocht van tien km naar het nabijgelegen Yashi Kul, Groen Meer.  Het is een lang uitgestrekt prachtig bergmeer.  We stoppen aan de hot spring en rijden dan terug.  Op onze terugweg beslissen we om twee dikke Amerikaanse wandelaars een lift te geven.  We zitten krampachtig in de jeep  en ze spreken voortdurend met onze Engels talige medereizigers.  Ik zal voortaan geen lifters meer meenemen.   

 

 

Overnachten

 

We checken in bij Shorob homestay in Bulunkul.  Als we er aankomen staan en nog enkele jeeps met hun passagiers en enkele fietsers.  We betalen 15 $/pp, avondmaal en ontbijt inbegrepen.  We kregen een mooi aangeklede kamer met veel dunne matrasjes op elkaar gestapeld als bed wegens mijn rugproblemen.   Waarschijnlijk is het hun beste kamer naast hun zitkamer.       

 

 

Donderdag 04/08/2016

 

 

Om acht uur opgestaan en een half uurtje later zaten we met alle andere reizigers te ontbijten.  Pas om 9.20 uur zijn we weggereden richting Langar.   Bij het Bulunkul meer maken we enkele foto’s van een vissersbootje en de omgeving maar de vele muggen noodzaken ons vlug te vertrekken.  Terug op de hoofdweg nemen we al vlug de weg door de prachtige Wakhan vallei richting Khargush.  Hier een droog landschap, bijna een woestijn.  We stoppen bij Tuz Kul en ontmoeten er even verder een als uit het niets verschenen arme herdersfamilie; onze chauffeur geeft hen fruit en sigaretten.   Hier geen huizen of zomerweiden, niets.  Verderop rijden we over de 4.344 meter hoge Khargush Pass, een stenige hoogte met zicht op de Koh-i-Pamir in Afghanistan in het hoge Hindu Kush gebergte.   Als we in Khargush bij de grens met Afghanistan en aan de Penj rivier aankomen stellen we vast dat hier enkel een wit hok staat met enkele Tadjiekse militairen die ons paspoort controleren en registreren.  We verlaten hier blijkbaar het GBAO gebied.  Hier is verder niets te zien van een dorp of zo, geen enkel huis in de wijde omgeving.  We zitten nu in de overweldigende Wakhan vallei met de hoge Hindu Kush bergen en Afghanistan op honderd meter aan de andere kant van de grensrivier Penj.  Soms rijden we wat hoger boven een diepe ravijn en stoppen we voor een prachtige foto van de steeds boeiende Penj rivier en een prachtig berglandschap op Afghanistan waar geen dorpen schijnen te liggen; we zien enkel een veepad en geen auto’s. Soms rijden wij vlak naast de nauwe rivier op een boogscheut van Afghanistan op de andere oever.  De stoffige nauwe grindweg slingert omhoog en omlaag.  Plots loopt er een eenzame Bactrian kameel langs de rivier zichtbaar te genieten.  Het landsschap is wild en majestueus, onbeschrijflijk mooi.  Afghanistan ligt links van ons en moet wel een prachtig bergland zijn langs de Pamir Highway.  Regelmatig mondt er een zijviertje  uit de bergen uit op de Penj rivier waardoor die steeds breder wordt.  We komen aan in Langar en het eerste homestay bevalt ons niet, eten is niet goed en ze vragen 18 $/pp en het uitzicht stelt niets voor.

 

Overnachten

 

Onze tweede keus valt op Nigina dat ik ten zeerste kan aanbevelen.  Ze zijn hier heel vriendelijk en behulpzaam.  We betalen 15 $/pp avondmaal en ontbijt inbegrepen en een heerlijk warm bad is in een hok op het erf.  Het is bovendien een typisch oud Pamir huis, een soort museum op zich.  Tel. 93 848 3720  Het is goed gesitueerd in een dorp omgeven van groene velden met paadjes ertussen die uitnodigen om er tussen te wandelen. 

 

 

Vrijdag 05/08/2016

 

Voor ons ontbijt bij Nigina hebben we een wandeling gemaakt in de omgeving langs voetpaden tussen de velden en tussen de typische Pamir huizen en erfjes.  Hier zou ik wel langer willen blijven.  Na het lekker ontbijt neem ik wat foto’s van het eeuwenoud Pamir interieur en neem afscheid van onze vriendelijke gastvrouw Nigina.  Intussen is iedereen op het nabijgelegen veld aan het oogsten.  We zijn door Zong gereden en hebben na veel navraag het fort niet gevonden zoals vermeld in LP.  Wel stopten we in Yamg bij een graf van …  versierd met horens van Marco Polo schapen.    In Vrang klommen mijn reisgenoten steil omhoog op zoek naar de Boeddhistische stoepa maar achteraf vertelden ze me dat het teleurstellend was en een grote inspanning.  Ik was wijselijk beneden gebleven en genoot van een mooi uizicht op de Penj rivier.  Een man die mij zag zitten nodigde mij uit op thee en eten.  Bij Yamchun waar een zijrivier uit Afghanistan uitmondt in de Penj stopten we bij een bord dat “Fort Doumboub” aanduidde maar het was wat te ver wandelen volgens mijn reisgenoten die moe waren van de klim.  De Bibi Fatima Spring stelde niets bijzonders voor en het was er druk met eigen toeristen.  Er stond een flink hotel met terras met kitscherig pretpark erbij.  Daarna stopten we bij het Yamchun fort, een ruïne compleet  met muren en wachttorens op een hoog punt strategisch uitkijkend op het dal van de Penj en de eventueel invallende Afghanen.  In de omgeving van Darshai is het heel mooi.  Verderop gingen we het fort van Khaaka bekijken, hoog boven de rivier met spectaculaire zichten op Afghanistan: we zagen nu de Afghanen lopen in hun dorpen die steeds talrijker werden in een steeds groenere omgeving.  Dit is Wakhan op zijn best.  We zagen mensen lopen op ezelspaadjes, geen auto’s; Afghanistan lijkt hier heel vredig.  Toen we aankwamen in Ishkashim stopten we bij een winkel die zowaar koud bier had, wat heerlijk na dagenlang in het stof gezeten te hebben.  In Namdguti stond nog een fort wat we kort hebben bezocht.  Een tweeling, broer en zus van zeven jaar poseerden fier voor ons.    Zon en mooie zichten in de omgeving. 

 

Overnachten

 

Hanis Guesthouse in Ishkhashim, 15 $/pp voor een dubbelkamer inclusief avondmaal en ontbijt, tel. 992 935 82 58 20.  Er zat een groep Hollanders van Batuta Reizen of www.horizonkg.com en een Duitse motorrijder die reeds zes jaar onderweg was op wereldreis.  Het avondmaal was goed.  Elektriciteit van 21 tot 06 uur.  Een bed vol vlooien was er gratis bij. 

 

Zaterdag 06/08/2016

 

Om 9.30 uur vertrokken bij Hanis.  De Nederlandse groep was al weg en de Duitser had geen haast.  Na nog geen twintig minuten krijgen we panne; Gena is een goed vakman en hij kan het euvel herstellen.  Intussen rijdt onze Duitse vriend ons voorbij.  Na een half uur kunnen we terug verder rijden.  Aan de andere kant van de oever wordt het landschap steeds groener met regelmatig bemerken we de zo typische Pamir dorpjes met huizen met platte daken.  Afghanistan was soms maar honderd meter verwijdert en we zien goed de Afghanen lopen op de andere oever.  Regelmatig lopen er Tadzjiekse militairen langs de weg om de grens te bewaken.  Een man loopt met een geit op zijn schouders en in Malvodj is het landschap zo mooi en wanen we ons aan de overkant zo goed en dicht zit het Afghaanse landschap nu verweven met Tadzjikistan.  In Anderop nemen we de afslag naar Garm Chasma.  Het is een hot spring , een zoutrots zoals in Goreme, Turkije.  Er is een spa, een sjiek hotel en enkele verblijven.  Voor het administratiegebouw ligt een afgedankte radiator als vloermat. Er loopt een snelstromend riviertje door het dorp, geen bron. Nadat we terug op de hoofdweg zijn aangekomen en in het district/provincie  Khorog zijn beland passeren we nog maar eens bij een paspoortcontrole.  Kunnen we bij ons voorstellen dat we bij iedere provinciegrens ons paspoort moeten voorleggen en dat we geregistreerd worden in een groot boek?  Het zou in ieder geval veel criminelen en verboden goederen opleveren.  Reeds kort na de middag komen we aan in Khorog.  We nemen afscheid van onze medereizigers en van onze goede chauffeur Gena die een verdiende fooi krijgt waarmee hij blijkbaar tevreden was.  We nemen een lange rust en ’s avonds lopen we naar een Indisch restaurant waar we bij toeval onze Engelse reisgenoten ontmoetten toen we er net zaten.  

 

Overnachten

 

In  www.pamirlodge.com We betaalden voor de kamer 9 $/pp voor een dubbelkamer, gemeenschappelijke badkamer met warm water. Ontbijt kost 3 $ extra, er is geen avondmaal maar er is wel een gemeenschappelijke keuken. En er is wifi van 18 – 21 uur en de ganse dag elektriciteit.  Voor de kamers is er een verhoog waarop tientallen personen in een slaapzak overnachten; als die het stil houden is er niets aan de hand. Het is een goede plaats om andere reizigers te ontmoeten.  Mark en Kirsty vonden een ander guesthouse maar zonder wifi.                   Er overnachten hier veel jonge budgetreizigers.  Spijtig dat er tenten staan boven de slaapkamers onder een afdak; soms is het daar niet steeds stil.                     

                        

 

Zondag 07/08/2016

 

Na het ontbijt en een warme douche bracht de eigenaar van het Pamir Lodge ons naar het busstation in Khorog waar we een Tadzjiek en een Israëlisch koppel ontmoetten waarmee we een taxi konden delen naar Rushon, ieder 36 TJS te betalen. We ontmoetten toevallig Gena, onze chauffeur op de markt.  In Rushon kwamen we er na een hele tijd achter dat er op zondag geen busjes rijden en een taxi delen met ons twee was heel duur; die taxichauffeurs maken misbruik van de situatie.  We besloten dan maar een deel terug te rijden naar het kruispunt van de grote weg naar de Bartang vallei waar eerder onze Israëlische vrienden waren uitgestapt.  Twee vrienden brachten ons met hun auto naar die plaats.  De Joden wilden verder naar Geisev Vallei en 30 TJS was hen teveel.  Voor 20 TJS of 2,50 € wilden de jongens ons naar Emts brengen.  Wij wisten niet waar we konden overnachten maar die jongens vroegen het aan de dorpelingen en al vlug werden we afgezet bij een vriendelijke familie.  Na de ontvangst verbleven we lang op het buitenbed, een verhoog onder afdak met veel tapijten om er te rusten want het was heel warm.  Daarna het dorp verkend en in een winkeltje een frisdrank gevonden dat we op het buitenbed mochten opdrinken.  We kregen nog gratis een schotel heerlijke kersen uit de boom boven ons, brood en thee.  Dan hebben we door een wirwar van wegeltjes gelopen tussen de huizen.  Soms kregen we thee aangeboden of liepen kinderen ons na om met hun beste Engels te vragen “What’s your name” maar verder ging het gesprek nooit wegens einde kennis.  We liepen tot aan de rivier aan de rand van het dorp waar kinderen aan het zwemmen waren.  Na 18 uur koelt het vlug af en wordt het koud.  We vonden mits veel navraag een biertje bij een geheim café; de dochter sprak goed Engels.  We namen het avondmaal bij de gastfamilie en daarna gingen we naar een concert in het dorpszaaltje.  Maar zoals beschreven in LP is dit dorp bekend om zijn muziek maar daar merkten we niets van.  Het was een lokale disco met veel schreeuwende kinderen.  Het dorp is omgeven met hoge rotsen die oranje kleuren bij zonsondergang, spectaculair.    Overal liggen moerbeien te drogen; er is veel fruit in het dorp. 

 

Overnachten

 

We werden gedropt bij de familie Fauzoello of Faizoelloev, tel. 900 50 40 79 in het dorp Emts.   Het is hier heel relax en we kregen direct thee en te eten.   Heel goed verzorgd, lekker eten in een typisch oud Pamir huis.  We hebben op een verhoog geslapen op een stapel tapijtjes die ons een heerlijk gevoel gaven.  Het eten is goed en voldoende.  Er is geen douche en het toilet is een hok in de tuin met een gat in de vloer.  Het is een heel vriendelijke familie.  Ik kan u dat verblijf van harte aanraden. 

 

 

Maandag 08/08/2016

 

Na het ontbijt namen we afscheid van de familie.  Alle voorbijrijdende busjes die verder in het dal vertrokken waren zaten vol.  Onze gastheer ging mee naar een garage en de garagist had nog een oud busje onder het stof staan waarmee hij ons naar het busstation van Rushan voerde in een half uurtje.  In het busstation stonden wel twintig kleine Chinese busjes maar geen enkel reed ver weg.  Taxichauffeurs die misbruik maken van de situatie vroegen 250 TJS naar Kala-i-Khum.   Een chauffeur vroeg 100 TJS/pp.  We hebben urenlang gewacht, autostop gedaan maar niets mocht baten.  Iedere 4X4 zat vol en er was veel verkeer in het dorp.  We moesten misschien vroeger komen om een bus te halen ? Gelukkig kostte een koffie bij een mevrouwtje slechts één TJS of 0,13 €  Eindelijk  na drie uren wachten konden we in een busje stappen en we hebben nog lang in Rushon rondgereden op zoek naar nog meer medereizigers.  Uiteindelijk tegen 14 uur vertrokken we echt als sardines op elkaar gepakt.  Na enkele uren rijden stoppen we bij een wegrestaurant waar enkele Chinese trucks stonden geparkeerd.  Er was ook een groep Italiaanse toeristen.  Na een rit van zes uren kwamen we tegen 20.00 uur aan in Kala-i-Khum.  In een supermarkt hadden ze ijskoud bier, wat een verademing na de lange tocht. 

 

Overnachten

 

We belandden in Hotel 5 naast de brug bij Bakhrom Sangkaluf.  Ernaast logeerde een groep in een ander homestay.  We betaalden 26 $ voor een dubbelkamer, avondmaal en ontbijt inbegrepen.  Het terras naast de snelstromende rivier was erg gezellig.  Voor een biertje moesten we wel naar de supermarkt maar dat is vlakbij.  We maakten kennis met een Duits koppel en een Koreaan motorrijder.  Het is hier aangenaam zitten.  Het was  warm vandaag en een heerlijke douche was welkom.  Er is één douche en wc voor allen.  Klein kamertje.  De eigenaar vond ik niet echt vriendelijk. 

 

 

Dinsdag 09/08/2016

 

 In Kala-i-Khum kon ik geld uit een ATM halen naast de supermarkt.  Bakhrom, de hoteleigenaar, zei mij dat er geen busjes naar Dushanbe, de hoofdstad, reden en de taxichauffeurs natuurlijk ook.  Misschien krijgt de hoteleigenaar een commissie van de taxichauffeur?  Een taxi voerde ons een km verder waar we op nog twee passagiers, Tadzjieken  wachtten.  Het ziet er naar uit dat we terug lang moeten wachten en dat we ons busje gaan missen.  Uiteindelijk stapt nog een Afghaan mee in de taxi en kunnen we om 10.15 uur vertrekken.  Nu zijn er twee mogelijkheden om vanuit Kla-i-Khum naar Dushanbe te rijden : de korte weg van 285 km via Tavildara en Roghun maar die weg is bergachtig en in zeer slechte staat.  Ofwel rijden we langs de lange weg via Kulob en Norak, 371 km en die weg is deels geasfalteerd en deels wordt er nu ijverig aan gewerkt.  We hebben geluk want we starten met een vlugge  en makkelijke personenwagen in goede staat.  De weg is aanvankelijk slecht tot in Golev zo’n 20-30 km weg uit Kala-i-Khum.  Daarna rijden we op de gloednieuwe asfaltweg tot Shuroobod en vervolgens tot Kulob zijn er zware wegenwerken door de Chinezen met veel hindernissen en zware machines en trucks. In Shuroobod rijden we het binnenland in richting Kulob en dan verdwijnt de Penj rivier die we reeds dagenlang volgden. Meteen verdwijnen de hoge bergen en wordt het vlakker met lage heuvels en korenvelden. Op de geasfalteerde weg wordt vlug gereden en in een bocht zien we een truck die is gekanteld. In Kulob hebben we een lunchpauze en wordt de wagen gewassen met passagiers er in.  Bij het uitgestrekte Norak Reservoir is het prachtig en vergeten we even het monotone landschap.  Hier zien we moderne vangrails, een luxe in het land.  Een van de Tadjieken, een zeurpiet en uiterst pro-Russisch, vertelt ons dat hij maar 180 $ pensioen per maand krijgt en dat dit onvoldoende is en dat het land onder het communisme beter af was met o.a. gratis ziekenzorg.  Ik moet opletten wat ik zeg; misschien is het een spion of geheim politieman.   Na een tocht van zeven uren met een vlugge taxi komen we om 17.30 uur aan in Dushanbe.  De chauffeur zei ons dat hij moe was en stopte ergens bij een taxiplaats.  Hij wou ons wel op onze bestemming brengen, een paar blokken verder,  voor 50 TJS extra maar dat wezen we af.  We betaalden hem de afgesproken 300 TJS ( 38 € ) en stapten uit.   

 

Overnachten

 

We hebben ingecheck in Hotel Farhang omdat dit volgens LP goed was.  We betaalden 70 TJS/pp in een dubbelkamer, geen avondmaal of ontbijt.  De Gulistan laan is dicht bij en er zijn voldoende winkels en restaurants.  We hebben iets gedronken om de hoek bij Burger omdat ze wifi hadden.  Dan zijn we ondergronds de drukke straat overgestoken en in restaurant Gulistan iets gegeten met een lekker koud biertje. 

 

 

Woensdag 10/08/2016

 

We ontbijten ergens op straat en lopen dan een paar honderd meter naar een busstop voorbij de Ayni opera & Ballet Theatre en langs een rondpunt bij Negmat Karielev waar we op een busje stappen naar de Asian Express Terminal van waar we voor 7 TJS op een luxebus zitten tot Denau.  Een horde gretige taxichauffeurs vragen ons 30-40 TJS naar de grens met Oezbekistan.  Maar de buschauffeur gaat netjes met ons mee om ons aan fatsoenlijk vervoer te helpen en hij bood ons zelfs een drankje aan.  Aan de zijde van Tadzjikistan ging het vrij vlot; controle, douane, immigratie in amper een half uurtje.  Aan de zijde van Oezbekistan duurden dezelfde handelingen anderhalf uur.  Bij de UZ douane moesten we een document invullen hoeveel buitenlandse valuta we bij ons hadden, ik heb dat maar correct ingevuld want ze kunnen je nadien grondig controleren.  En die grondige controle werd uitgevoerd, heel grondig zelfs.  Zo vonden ze bij mij een paracetamol van een bepaald merk dat ze aanmerkten als een drug.  Ik ken dat trucje en wist dat ze op een fooi uit waren, maar hoe zou ik hier uit komen?  Ik bleef rustig.  Intussen keken ze op mijn camera wat er op stond en grondig op mijn gsm.  Bij Sandra keken ze in een part bureel naar haar stick en ipad.  Ze keken heel grondig in onze bagage en we voelden ons niet welkom in Oezbekistan.  Dan kwam het, de man die mijn bagage zeer nauwkeurig had onderzocht zei mij “mister come” en ik moest met hem in een aparte kamer.  Hij wou de pillen verpulveren maar had geen hamer en deed het dan symbolisch en spuwde er op.  Ik gaf hem het gebaar van gooi maar weg.  Gelukkig belandde ik niet in het gevang of moest ik geen boete betalen.   We kregen onze stempel en liepen vlug door.  Kort erna moesten we opnieuw onze bagage laten controleren.  Wat is me dat voor een politiestaat !!!   Toen ik een week terug thuis was vernam ik dat dictator Karimov gestorven was.  Bij de UZ grens wisselde ik  50 $ aan 3700 UZS (officieel tarief ) = 185.000 UZS en merkte veel later dat ik bedrogen was; in Samarkand kreeg ik zwart 6.200 UZS voor een USD.   Aan de zijde van Oezbekistan zagen we geen busjes en maar weinig taxi’s.  Gelukkig was onze taximan wel een vriendelijke en voor 5 $ bracht hij ons naar Denau en ging met ons mee naar een loket waar we een treinticket voor Samarkand kochten.  Bovendien gaf hij ons de raad niet naar Buchara te gaan maar eerst naar Smarkand en van daar naar Buchara.  Er zijn geen bussen uit Denau naar Buchara zei hij ons, we konden beter met de trein eerst naar Samarkand gaan.    Voor een treinticket op de ABS Express, de dagtrein met bed betaalden we ieder 66.500 UZS of ongeveer 18 $ met de slechte wisselkoers of bij een koers aan 6200 zou het ons 10 $ hebben gekost.  Op die trein was het heet en de vensters in de gang stonden alle op de maximum openstand, 5 cm. In de coupé kon geen enkel venster open en is er geen airco.  We vertrokken om 15.05 uur stipt en waren de enige buitenlandse toeristen.  We hadden de cabine voor ons alleen en we kregen weldra lakens en legden ons te rusten want het landschap buiten was maar monotoon.  We hadden elk een bovenbed tot Sakhrisabz  ergens anderhalf uur voor Samarkand en wz moesten van de brutale treinbewaker boven gaan liggen.  Onze ticket werden tot driemaal toe gecontroleerd en eenmaal onze paspoorten alsof we niet mochten rusten.  Ik ben geen  klimmer en bleef in de gang staan.  Tenslotte zei de dikke treinbewaker ons dat het restaurant open was en dat we daar konden zitten.  Sandra wou er ook heen.   Wij met valies en rugzak  door het nauwe gangpad waar ook nog eens mensen stonden wurmden we ons erheen.  In wagon zes werden we brutaal gestopt want het restaurant was NIET open en moesten we terug.  Sandra ging dan terug in het bovenbed en ik zat op een plank in het gangpad.  Drie uren voor het einde van de rit kwamen we aan in een groot pompeus kitscherig station en om 01.30 uur kwamen we aan in het station van Samarkand.  Wie dacht dat er in deze grote toeristische stad een horde taxi’s op ons stonden te wachten heeft het verkeerd voor: er stond geen enkele en ook geen busjes.  Is dat de manier waarop ze in het fameuze Samarkand toeristen verwelkomen ? Aan de uitgang van het station was geen kat te bespeuren en we liepen een halve kilometer door een park in de richting van licht en bewoning.  Aan een rondpunt vroeg een illegale taxi ons 10.000 UZS maar hij vond het adres niet in LP (stond er nochtans in).  Een tweede taxi  beweerde dat hij het adres wel kende maar al gauw bleek dat dit niet zo was; de straten waren volkomen leeg – niemand te zien aan wie hij het kon vragen.  Na veel zoeken vond hij het dan toch. We kwamen aan in Antica Guesthouse om 02.00 uur, doodmoe, slaperig en met grote dorst.  In de koelkast stond heerlijk koel bier en Sandra rookte een sigaret om zich te ontspannen.  Tegen drie uur zaten we eindelijk in bed. 

 

Overnachten

 

Antica Guesthouse, of Courtyard B & B, 58, Iskandarov Street ( near Gur Emir Mausoleum ), smarkand, tel. 235 20 92 of 235 16 15

Mob. : 99890 212 5962 of 99890 336 1792

inticasamarkand@hotmail.com

 

Heel mooie binnentuin met fruitbomen waarin we in de schaduw kunnen zitten voor ontbijt of gewoon overdag.  Er is wifi.  De dame, Khutbia, is zeer vriendelijk en het eten is uitstekend.  Een paradijs in Oezbekistan.  Veel tapijten, ze verkoopt ook grote en kleine.  Sterke AANRADER !!!!  Waren er uiterst tevreden over.  Hadden een kamer met privé-badkamer  voor 40 $ voor ons twee ontbijt inbegrepen. Hier kan men ook $ of € wisselen.  

 

 

Donderdag 11/08/2016

 

 Na de late aankomst hebben we lang geslapen en genieten van een uitgebreid en lekker ontbijt in de patio/tuin.  Ik loop nog wat versuft tegen een van de grote kalebassen.  Boven ons hoofd hangen appels en druiven en vogels zitten vrolijk te fluiten in al dat weelderig groen.  Daarna zijn we te voet naar het Registan gestapt in een half uurtje.  We betaalden 7.000 UZS/pp om er in te mogen.   Het is hier heel mooi, enkele koranscholen met prachtig tegelwerk en patio’s en kamers waar men nu soevenirswinkels heeft ingericht met allerhande spullen, vooral aardewerk en zijden sjaaltjes.  We hebben het hele complex rustig en met veel bewondering bekeken; er zijn geen woorden voor.  Het staat niet voor niks op de lijst van de Unesco.  Het overvloedig tegelwerk buiten en binnen tot op het plafond krijgt onze volle aandacht en het is gewoon subliem.  Details staan in alle reisboeken uitgebreid beschreven.  Daarna zijn we langs de Tashkent Street naar Bibi Khanym gelopen, ingang is 14.000/pp maar ons geld is op, we moeten terug keren.  Op het Tourist Information Center hebben ze niet eens een stadsplan ter beschikking; ze verkopen wel souvenirs.  De Slob Bazar is heel groot en er is van alles te koop: gedroogde noten en fruit, vers fruit en groenten, versierd gebakken brood, vele soorten kruiden, klederen en werkmateriaal, restaurantjes en winkels, kant en klaar voedsel, souvenirs en veel meer.  Toen we terugliepen naar ons hotel vonden we nergens een bankautomaat.  Een Oezbeek mag maximum 2.000 $ meenemen op reis naar het buitenland.  Tegen 19.00 uur worden we geroepen voor een uitstekend Oezbeeks diner dat we hadden besteld bij Khutbia, de manager.  Het is veel en echt heel lekker zeker met een fles goede wijn erbij en voor een prijs van 10 $/pp.   

 

Overnachten

 

Antica Guesthouse

 

 

Vrijdag 12/08/2016

 

Ik ben vandaag behoorlijk ziek geworden.  Khutbia liet een dokter komen en ik krijg op een vodje papier een voorschrift voor de apotheek.  Ik krijg een kwitantie in het Engels met stempel maar ik krijg niets terug van het ziekenfonds, te weinig.  Khutbia belde voor mij een taxi op en we reden naar een apotheek waar ze mij in het Russisch opschreven wat en wanneer ik de pillen mocht nemen.  Gelukkig kan ik cyrillisch lezen.  Ik wou geld uit een ATM  maar die bestaan niet in Oezbekistan.  Hij reed tweemaal naar Western Union waar ik enkel $ kan krijgen op vertoon van mijn paspoort en mijn Visa of Maestro bankkaart.  W.U. geeft dan de officiële koers : 3.700 UZS voor een USD.  Gelukkig had ik voldoende $ mee en heb ik gewisseld in Antica en kreeg ik 6.200 UZS voor een $ of 6.650 voor een €.  Op de verblijven is het overal mogelijk in $ of € te betalen, dus voldoende meedoen.  Gezien ik behoorlijk ziek ben heb ik bijna de ganse dag geslapen. 

 

Overnachten

 

Antica Guesthouse

 

 

Zaterdag 13/08/2016

 

Vandaag verkennen we terug de stad.  Eerst het mausoleum van Temur, Gur-i-Tamir, niet zo heel groot maar toch mooi.  Daarna wandelen we richting Tashkent Street naar Bibi Khanym.  De voorkant ziet er uitnodigend uit maar op de binnenkoer is de rechterkant afgesloten en de linkerkant is in herstel en in het middengebouw kan men enkel de sarcofaag zien en kan men niet binnen gaan.  Het was niet wat we ervan verwacht hebben.  Nog even in de bazaar gelopen en dan heel ver gewandeld naar Ulugbeg Observatory.  Het is niet groot maar Sandra heeft veel interesse in de oude meetinstrumenten.  Daarna zijn we naar de  Shah-i-Zinda gelopen, een hele straat met vele mausolea, erg mooi en van diverse bouwstijlen. Van al dat lopen in de hitte waren we moe en ik was nog niet helemaal hersteld.  In Antica hadden ze geen avondeten besteld en een buurjongen met zijn taxi voer ons naar restaurant Samarkand.  Het is een grote luxueuze feestzaal en restaurant.  In de reuzengrote eetzaal zaten vele rijke families aan grote tafels overvloedig te eten en daarna werd er gedanst in dezelfde zaal.  Bier en wodka stroomden rijkelijk.  Een lekker slaatje kreeg ik niet op.  Ik voel me nog niet echt gezond.  

 

Overnachten

 

Antica Guesthouse

 

 

Zondag 14/08/2016

 

Vandaag voelde Sandra zich niet goed en de dokter kwam op zondag maar wou geen geld aannemen.  Ik voelde mij vandaag iets beter.  We halen onze medicamenten bij een apotheek met dezelfde buurjongen.  De rekening van Antica mocht ik  in euro’s betalen.  Khutbia belde voor ons en een Brits koppel die hier ook logeerde een taxi naar de taxistandplaats.  Zij gingen ook naar Buchara; Khutbia had ons samen gebracht.  We betaalden ieder 40.000 UZS voor een rit van vier en een half uur in een gedeelde taxi naar Buchara.  Ongeveer halfweg in Navoi werden we in een andere taxi gezet.  De Britten waren er niet gerust in want de tweede chauffeur was geen vrolijke jongen.  Bij de stadsgrens van Buchara stopte de tweede chauffeur plots en wou 10.000 UZS extra om ons bij ons hotel te brengen.  Wij waren niet akkoord en hij belde de hoteleigenaar in Buchara; ik kreeg de gsm door en zei formeel dat ik daarmee niet akkoord ben en gaf hem zijn gsm terug.  Na wat discussie met de hoteleigenaar reed hij door.  Bij Lyabi-Hauz wachtte de hoteleigenaar van Sarrafon ons op en we liepen naar ons hotel.  Nadien zijn we op zijn advies naar een Chinees restaurant geweest dat helemaal niet Chinees was en bovendien kleine porties aanbood  maar wel koud bier had.  Daarna gaan we op een terras zitten op het Lyabi-Hauz plein waarvan de omringende gebouwen mooi verlicht zijn, erg gezellig.  

 

Overnachten

 

Sarrafon B&B, 4 Sarrafon Street, Uzbekistan 200118   Tel. 998 65 221  email : info@sarrafon-travel.uz

We betaalden 30 $ voor twee ontbijt inbegrepen.  Het was een kleine kamer met badkamer en airco, heerlijk !  De vriendelijke gastheer sprak perfect Engels en bood ons een welkomstthee aan.    We kregen veel advies en info.  Bovendien is de B&B heel centraal gelegen, op een steenworp van het gezellig plein Lyabi-Hauz.  Ik kan dit B&B aanraden.

 

 

Maandag 15/08/2016

 

Na het ontbijt wil Sandra naar de kapster,  een heel eind buiten het centrum.  Nadat ik het in mijn beste Russisch heb uitgelegd en herhaald heb begint de kapster er aan, het zou anderhalf uur duren.  Iets verderop in een winkel die wat verscholen ligt van de straatkant verkopen ze bier van het vat en ook flessen wijn en wodka,  in een moslimland!   De zaak gaat goed en het is een komen en gaan van klanten die hun flessen in een zwarte plasticzak meekrijgen.  De kleuring kost 60.000 UZS, nog geen tien euro en het resultaat mag gezien zijn.    We verkennen het centrale plein en de gebouwen er omheen.  De betegelde moskees en koranscholen zijn prachtig  aan de buitenkant.  Aan de binnenkant zitten er vele winkeltjes met allerlei waren die worden aangeboden: aardewerk, bronswerk, tapijtjes maar ook veel zijden sjaaltjes.  Het einde van onze reis is in zicht en we moeten nog aankopen doen voor onze verre vrienden dus kijken we al uit.  Verderop komen we in de overdekte bazaar terecht waar van alles te koop is.  We kopen wat fruit en diverse soorten kruiden om mee naar huis te nemen.  We maken mooie foto’s op de markt van lekker uitziend brood en stands met watermeloenen die hier heerlijk zijn.  Het is stikheet en we nemen een lange rustpauze.  In de late namiddag   wagen we ons terug in het centrum en verkennen enkele historische sites en de alomtegenwoordige winkels en verkopers.  Op het plein nemen we een kijkje in een winkel van marionet poppen. We stoten op een echt café in een zijstraatje waar ze bovendien lekker koud tapbier hebben, een halve liter voor iets meer dan een euro.  Ons avondeten nemen we op het dakterras van Restaurant Saroy dat naast ons Sarrafon ligt.  Hier wordt bovenop de prijzen 15% dienst aangerekend en we betalen 55.000 UZS, maar het is amper acht euro voor twee persoenen.  Het is volle maan en er is muziek op het terras waar enkele jongeren nog nagenieten van een waterpijp.  Op het centrale plein rijden jongetjes fier met verlichte mini-autootjes.

 

Overnachten

 

Sarrafon B&B

 

 

Dinsdag 16/08/2016

 

Na ons ontbijt op de binnenkoer gaan we naar de  Kalon minaret en de Mir-i-Arab Medressa ernaast.  Er zijn maar weinig toeristen te bespeuren.  We lopen door naar de Ark, het fort dat behoorlijk groot is en veel kamers met interessante musea herbergt.  Het is nu 45° C in de zon en we lopen nu in de overdekte winkels uit te kijken naar souvenirs die we gaan meenemen. Ergens zitten enkele verkopers van gouden juwelen op klanten te wachten; het goud ligt gewoon voor hen uit.  Ik ga graag eens bij een barbier in die landen.  Daarna hebben we een lange siësta gehouden wegens te heet buiten.  ’s Avonds hebben we op het Lyabi-Hauz plein gegeten op een terras; veel volk, muziek en aangenaam zitten en lekker eten.  Het plein en de omgeving is vakkundig verlicht in vele kleuren en in de vijver spuiten verscheidene fonteinen.  Jongens duiken van uit een oeroude boom in de vijver.         

 

Overnachten

 

Sarrafon B&B

 

 

Woensdag 17/08/2016

 

We lopen eerst naar Mustaqlil Street waar de air- en rail ticket agentschappen zitten maar we kunnen geen treinticket kopen voor morgen naar Tashkent, alles is reeds dagenlang volgeboekt  Een ticket kost 60.000 UZS.  Bij het busstation konden ze ons ook niet verder helpen.  Ziet er niet goed uit; we moeten morgen Naar Tashkent met een gedeelde taxi.

Sandra kon zes zijden sjaaltjes op de kop tikken voor 50 $.  Het standbeeld van de exentrieke verhalenverteller Hoja Nasruddin staat centraal in het centrum.  Koperslagers zitten naarstig te werken.  De zon blaakt ongenadig op het plein.  We lopen ver buiten het centrum voorbij de Abdullah Khan medressa en verder door een pretpark waar het Chasma Ayub mausoleum staat. We eten een lachman en een frisdrank. Op onze terugweg stoten we op het prachtig Bolo Hauz moskee dat minder bekend staat bij toeristen maar daarom niet minder prachtig is.  De Kukeldash medressa in nog zo een juweeltje en er zijn geen toeristen te bespeuren of komt dat door de hitte ?  Een ongefilterd lekker tapbier in een fris lokaal doet deugd in die hitte.  Dan volgt een rustpauze.  ’s Avonds gaan we eten in het Theatre Restaurant naast ons verblijf.  We zitten boven en horen beneden een muziekoptreden van een violiste en de akoestiek is voortreffelijk.  Dan volgen er optredens van een dansgroep in traditionele kledij.  Het muziek is rustig en we genieten van onze laatste avond in Buchara.  Daarna nog genoten van een ijsje bij de vijver.      

 

Overnachten

 

Sarrafon B&B

 

 

Donderdag 18/08/2016

 

We hadden informatie gekregen van Abdul, eigenaar van Sarrafon hoe we het moesten aanpakken om in Tashkent te geraken.  We ontbijten om 06.30 uur en om 7.00 uur had hij voor ons een taxi besteld naar Caravan Voksal  (station) waar het niet druk is en niet veel taxi’s staan te wachten.  De gedeelde taxi zou 70.000 UZS/pp kosten en de rit zou vertrekken om 08.00 uur en tegen 16.00 uur zouden we aankomen in Tashent.  Er was nog één ander medepassagier en de taxichauffeur besloot toch te vertrekken zonder dat we iets extra moesten betalen.  Na vier uren rijden over een asfaltweg stoppen we bij een wegrestaurant in de omgeving van Samarkand.  Het landschap is vlak en monotoon, katoenvelden en irrigatiekanalen  en ik heb heel wat geslapen.  Bij de stadsrand van Tashkent stopte de chauffeur bij een taxistandplaats; hij was moe.  We namen voor 15.000 UZS een taxi naar ons gepland hotel.  Tevergeefs restaurant Bistro gezocht in Tashkent; het stond als zeer lekker aangegeven in LP.  Dan maar ergens dicht bij ons verblijf op de hoek van de straat gegeten waar ze bijna niets in aanbod hadden wat op de kaart stond.  Omdat ze voortdurend “neto” zei zal ik het restaurant maar “Neto” noemen. 

  

 

Overnachten

 

Gulnara B&B, Ozod 40 in Tashkent, tel. (998 98) 3600774

We betaalden 20 $ voor ons twee in een nette kamer met badkamer, ontbijt inbegrepen.  Er is airco en het is netjes.  Omdat we morgenvroeg geen ontbijt kunnen nemen bieden ze ons gratis vervoer aan naar de luchthaven.  We mogen betalen met ons restant UZS en de rest met $.                

 

 

Vrijdag 19/08/2016

 

Om 05.00 uur opgestaan ( we krijgen nog een koffie)  en met een taxi besteld door Gulnara gratis naar de luchthaven gevoerd waar we om 05.45 uur aankomen.  Tegen 06.00 uur staan we aan de incheckbalie en onze vlucht via Istanbul vertrekt om 08.15 uur.  Tegen onze verwachting in verloopt de administratie en vooral de controles vrij vlot en een uur later om 07.00 uur komen we bij poort 9. We moeten nogmaals een formulier “aangifte van geld” invullen, het wordt bekeken en vergeleken met onze aangifte bij binnenkomen van Oezbekistan.  De man stempelt het af en we mogen gaan. Hij  keek niet eens naar onze portefeuille en evenmin naar de strookjes van onze verblijven die we met veel zorg hadden bijgehouden.  Er is maar een winkel, wij lopen er in en met mijn rolkoffer breek ik een dure fles wodka van 14 €.  Verderop nog een winkel van Lacoste en nog een kleine zonder restaurant.  Onze vlucht vertrekt stipt op tijd om 08.15 en om 12 uur Turkse tijd komen we aan in Istanbul; het is wel twee uur later in TR dan in UZ.  De consumpties op de luchthaven van Istanbul zijn zeer duur.  De vlucht naar Brussel duurt 3 ½ uur met een tijdsverschil van één uur.  Tegen 18.00 uur komen we aan op de luchthaven van Brussel