Egypte

Weekje Luxor

 

 

Voorbereiding

 

Wanneer:

2 tot 9 maart 2013                           

 

Ticket:

Geboekt bij mijn reiskantoor in het dorp maar eerst gezocht op www.jetairfly.com  en door een beetje te zoeken vond ik een vlucht h/t voor 330 € alles in.  Doordat het een last-minute vlucht was werden mijn vluchtbewijzen meteen uitgeprint en had ik alles bij de hand. 

 

Inreisdocumenten:

Ik had mijn internationaal reispas bij en op de luchthaven werd er een visum in gekleefd mits betaling van 15 $ (12€). 

Tip: koop uw visum aan het loket van de Bank of Egypt want daar worden de $ exact omgerekend in euro (12) en betaal je geen cent teveel.

Een “reisagent” die een groep ontving op de luchthaven  deed mij aanvankelijk 25  € betalen.   Voor een groepsreis is de Belgische identiteitskaart voldoende.

 

Reisgids:

Er bestaan talloze reisgidsen over Egypte.  Ik nam die van Footprint mee en die voldeed prima. Goede detailkaarten van Luxor en omgeving.

 

Veiligheid:

Gezien de toestand in Egypte op sommige plaatsen zoals Cairo gespannen is heb ik gekozen voor Luxor waar het trouwens rustig is.  Het toerisme draait op 5-10% van voorheen waardoor veel mensen zonder werk zitten en ze leven er allemaal min of meer van het toerisme.  Veel winkels en hotels zijn reeds gesloten want personeel aanhouden is te duur geworden.  Degenen die trachten te overleven zijn opdringerig om de toerist iets te verkopen.  Begrijpelijk want ze verdienen amper genoeg om te overleven.  Ergens hangt een gespannen sfeer in de lucht, zeker nu er binnenkort verkiezingen zijn.  Feit is dat het zo niet langer kan/mag duren.  Want die toestand duurt nu al drie jaar en het toerisme is nagenoeg dood. 

 

 

 

Reisverslag

 

Dag 1 – zaterdag 02/03/2013

Ik moest al om 3.00 uur opstaan want om 3.30 kwam mijn vriend mij ophalen en bracht mij naar de luchthaven.  Luchthavenvervoer kost in mijn geval 75 €.  Een uur later was ik al op de luchthaven en wat doe je dan want je moet er twee uren voor vertrek al zijn.  Ik ging meteen inchecken en er stond al een lange rij voor mij.  Gelukkig ging het vlot.  Mijn vlucht met Jetairfly vertrok om 06.20 uur.  Vier uur en veertig minuten later kwam ik aan in Marsa Alam, tussenstop.  De meesten stapten uit in deze badplaats en er kwamen er evenveel bij en na een uur vlogen we in veertig minuten door naar Luxor.  De totale vluchtduur was dus zes uur.   

Bij aankomst ging ik meteen een visum kopen links bij het kantoortje van Bank of Egypt en betaalde 12 €. Er waren maar twee aankomende vliegtuigen zodat de controle en ophalen bagage vlot ging. Er staat een ATM in de luchthaven.

Buiten wou een taxichauffeur mij 100 EGP aanrekenen voor een taxi naar het centrum maar ik wist de prijs en bood 60. 

Na twintig minuten stond ik bij mijn vooraf geboekt hotelletje:

Little Garden Hotel,

Rawdan Street, zijstraat van Television Street (kent iedereen)

Tel. 00 2095 2278080

Fax 00 2095 2279090

Email: littlegardenlxregy@hotmail.com

www.littlegardenhotel.com

Ik betaalde 14 € per nacht, badkamer incl. ontbijt.

Het hotelletje ligt in het centrum en men kan in tien minuten naar de Nijl wandelen.

’s Avonds in restaurant Sofra gegeten, gezellig ingericht en lekker stoofpotje gegeten, geen bier: www.sofra.com.eg

Maddy Torney van www.felucca.com woont in dit hotelletje en ze kan een boottocht op de Nijl verzorgen voor één of meerdere dagen.  Via haar kun je een flat huren op de rustigere Westbank.  Ook mogelijkheden om georganiseerd tempels te bezoeken of met 4X4 naar de woestijn te trekken.  Maatwerk op aanvraag.  Ik kan het van harte aanraden.

 

 

Dag 2 – zondag 03/03/2013

Ontbijt op het gezellig dakterras.

Daarna te voet naar de Corniche (Nijlpromenade) gewandeld, vijftien minuutjes.  Voorbij de tempel van Luxor staan veel koetsiers die klanten willen werven.  Met de ferry naar de Westbank gevaren in vijf minuten.  Daar een taxi gecharterd en naar de Valley of Kings en daarna naar de Valley of Queens gereden maar beide tempelcomplexen waren geblokkeerd door huurders van de winkeltjes die niettegenstaande slechte verkoopcijfers toch hun huur moeten doorbetalen aan de Staat.  En het feit dat er bijna geen toeristen zijn is de schuld van de regering Mursi die de betogers in Cairo hardhandig aanpakt en doodt. 

Dan maar de Habu Tempel bezocht waar het gewoonlijk rustig is maar vandaag niet want er komen enkele bussen Russische toeristen aan uit de kustplaatsen doordat de meer bekende tempels geblokkeerd zijn.  Ik betaal 30 EGP voor de ingang en bewonder mijn eerste tempel.  Ik neem rustig de tijd en na een uurtje zit ik al op een terrasje aan de uitgang.

Onderweg gestopt aan de kolossen van Memnon.  Ooit stond er achter een tempel maar die werd afgebroken voor bouwmaterialen voor andere sites.

De taxi brengt ons terug naar de ferry.  Wij betalen 50 EGP + 20 EGP drinkgeld aan de chauffeur.  Voor de ferry, de Hapchepsut van Ahmed Said betalen wij amper 10 EGP.

’s Avonds ons avondmaal genomen op het vierde verdieping van Snack Time met prachtig uitzicht op de verlichte tempel van Luxor over het grote centrale plein Abu el-Haggag.  Het eten valt mee en de prijzen zijn die welke op de menukaart staan, dus 12% taks en 10% dienst inbegrepen.   Ik vind het tof hier en kom iedere avond terug.  

 

 

Dag 3 – maandag 04/03/2013

Te voet door Television Street gelopen en de winkels wat bekeken.  Bij de bakker verkopen ze lekkere broodjes in de vorm van een schildpad.  Kruidenwinkels ontbreken nergens.  Iedereen tracht zijn waar aan de toerist aan te bieden.

Na een tijdje lopen neem ik plaats in een minibusje voor 1 EGP en laat mij afzetten aan de Karnak tempel.  Het is wel drie kilometer van het centrum en wandelen in die hitte valt niet mee.

Ik betaal 65 EGP ingang voor de Karnak Tempel.  Het tempeldomein beslaat 25 hectare en is een aanrader voor al wie in Luxor is.  Het is één van de grootste en meest intacte tempels van Egypte.  Zo iets moet men rustig en op eigen tempo bekijken.  Bij de ingang bewaken de rammen de toegang. De centrale tempel van de God Amun is prachtig gedecoreerd met eeuwenoude muurschilderingen en  dikke zuilen met motieven versierd.  Er staan enkele bijna gave beelden van Ramses II en de goden. Het geheel is indrukwekkend.   

Ik maak kennis met een Waals koppel die perfect Nederlands spreekt en samen wandelen we langs de oever van de Nijl.  We worden bijna onophoudelijk aangesproken om een koets of een felucca (zeilboot) te nemen.  We ontmoeten nagenoeg geen toeristen en daardoor worden we soms hardnekkig aangeklampt.   Aan de oever worden paarden gewassen en ze hebben er blijkbaar deugd van. 

Daarna heb ik nog wat door de volkse soek gewandeld, geen toeristen.  Het levert fraaie foto’s op : winkeltjes van kleurig gestapelde kruiden, fruit, vis, en vlees die in de zon hangt tot er een koper komt; ze snijden er lukraak een stuk uit.  Ergens op het voetpad ligt wel een ganse vrachtwagen sinaasappels gestort, blijkbaar in solden.  Voor een theehuis keuvelen enkele mannen bij het roken van een waterpijp. 

In de toeristensoek daarentegen is het wat netter ingericht maar wordt ik voortdurend aangeklampt en na tien minuten vlucht ik er weg.  Hier souvenirs alom te koop. 

Mijn avondmaal terug genomen in Snack Time: het zicht op de Luxor Tempel imponeert mij.  Ze hebben hier bovendien lekkere fruitsappen.

Iets verderop naar de Corniche toe zie ik twee tuinterassen met het uithangbord Stella.  Ik erheen voor een koud biertje maar als ik het etiket lees bemerk ik dat het bier sinds 1897 in Egypte gebrouwen wordt en later onder licentie van Heineken.  Een halve liter ( 4.5 %) gaat makkelijk binnen.  www.stella1ofus.com Op het uithangbord staat er 10 LE (EGP) maar bij betaling komt er 12% taks + 10% dienst bovenop = 12 EGP, anderhalve euro. 

 

 

Dag 4 – dinsdag 5/03/2013

In Television Street bij de National Bank of Egypt geld uit ATM gehaald met mijn gewone bankkaart.

Naar de ferry gewandeld en taxi gecharterd op de westoever. 

De Valley of Kings is open vandaag.  Voor 80 EGP mag ik er in maar kan slechts drie graven bezoeken.  Het is dus zorgvuldig kiezen en ik opteer voor Ramses III, VI en IX.  Voor het bezoek aan de grafkelder van Tut Ank Amun moet ik 100 EGP extra betalen.  Veel graven zijn gesloten wegens “restauratie”.   Ook al ben ik geen kunstkenner toch geniet ik van de mooie fresco’s. 

In de Valley of Queens betaal ik 35 EGP maar er zijn maar drie graven open, de rest is gesloten of in restauratie.

Vervolgens bezoek ik het huis van Howard Carter, ontdekker van het graf van Tut Ankh Amun in 1922.  Al zijn voorwerpen staan er nog tentoongesteld.  Mooie tuin.

Bij valavond bezoeken wij het Winter Palace Hotel waar we in de prachtige Engelse tuin genieten van een koel biertje.  Het oud Engels hotel straalt nog de pracht en praal uit van het koloniaal verleden.

Mijn avondeten neem ik terug op het vierde verdiep van Snack Time en rond mijn avond af met een biertje op een terras.

 

 

Dag 5 – woensdag 6/03/2013

Om 8 uur mij laten wekken en na het ontbijt in de voortuin te voet naar de ferry waar Ahmet ons naar de Westbank vaart.  Ajman, onze taxichauffeur zoekt tevergeefs naar een benzinestation waar hij vlot kan bediend worden.  Aan ieder benzinestation staan lange rijen chauffeurs te wachten en overal zijn grote tankwagens aan het bevoorraden.  Het wachten duurt minstens 2 uren of meer.  Na een uur zoeken vind Ajman toch een station waar hij vlot kan tanken.  Om te ontstressen drinken wij ergens een thee en gaat hij aan de waterpijp.  Daarna rijden wij vlug 165 km door typische dorpjes tot aan de tempel van Abydos.   

Ik betaal 30 EGP ingang. Wij zijn voorlopig de enige toeristen.  Eerst bezoek ik de tempel van Sety I en vervolgens het Osireion  en een gids loopt achter mij aan.  Tijdens een vlugge rondleiding mag ik naar hartenlust foto’s nemen, normaal verboden en hij vraagt een fooi (20).  Daarna bekijk ik nog eens alles opnieuw maar op mijn tempo en genietend.  Mooie wandtekeningen zowel in de tempel als in de gang van het Osireion.  De tempel van Sety I in Abydos is prachtig en de lange rit zeker waard. 

De terugrit gaat razendsnel aan 140-150 km/uur.  Maar ik doe de chauffeur stoppen aan het Zam Zam café op de weg van Luxor naar Qena op tien km van de Nijl.  Het is een grote bruine bedoeïnentent, een soort wegcafé: oldman200@yahoo.com

Ik trakteer Maddy in Snack Time om haar te bedanken voor haar hulp. 

 

 

Dag 6 – donderdag 7/03/2013

Ik wou het vandaag rustig aan doen maar op de Corniche ontmoet ik Ajman die mij overtuigt om nog enkele zaken te bezoeken op de westoever die ik nog niet had gezien.  Na de overtocht op de Nijl stap ik in een taxi. Hij rijdt langs groene velden en typische boerendorpjes en enkele albasterbedrijfjes.

Hatchepsut of Deir al Bahari tempel is imposant aan de ingang maar valt mij wat tegen.  Ik kan slechts tot op het binnenhof gaan.  Enkel de beelden aan de ingang zijn mooi.

In het nabijgelegen Ramesseum kan ik rustig en met meer interesse rondkijken.  Ik ben bijna de enige toerist.   Naast de ingang staat een restaurant waar ik het middagmaal kon nemen.

Het mooist vond ik het Deir al-Medina, het dorp waar de tempelbouwers woonden.  Ook zij maakten grafkelders voor zichzelf en de meesten zijn zeer goed bewaard, veel bijna intacte kleurrijke muurschilderingen.  Mits een fooi aan de bewaker die met mij meeging kon ik schitterende foto’s nemen. 

Terug op de oostelijke oever was het Mummification Museum al gesloten, open van 9 – 14 uur.  De chauffeur vertelde mij dat het open was tot 17 uur.

Het was al in de late namiddag en ik besluit de Luxor Tempel te bezoeken, 50 EGP.  Aan de ingang staan twee sfinxen, een obelisk en dikke pilaren flankeren de verdere ingang.  Ik vond deze tempel niet zo mooi.  Er staat zelfs een moskee in het complex en dat ontsiert, is hier niet op zijn plaats.  Inmiddels zijn de schijnwerpers en verlichting aan en toont het nu wel veel mooier.  Iedere avond is het verlicht en is het te bezoeken, prachtig. 

Toen ik al in Snack Time zat op het dakterras ging het licht uit in dat stadsdeel.  Gebeurt dikwijls, besparingen.  En dat in een land waar ze megastuwdammen hebben. Ik maak kennis met vriendelijke Egyptenaren die er ook zaten.

Enkele huizen van Snack Time bevindt zich de Aboudi Bookstore www.aboudi-bookstore.com waar ik enkele prentenboeken koop voor weinig geld.  Alles staat geprijsd en is netto te betalen, een uitzondering in Egypte.  Eens niet moeten afbieden.

 

 

Dag 7 – vrijdag 8/03/2013

Vandaag bezoek ik het Luxor Museum, 80 EGP, maar de moeite waard.  Al de mooiste beelden uit de tempels staan in dit museum, een aanvulling op mijn bezoek aan de tempels.  Helaas mag er niet gefotografeerd worden.  Aanrader.

Ik neem mijn middagmaal in het Sindbad Café Shop, een tuinterras.  Hier of bij de buren ben ik meestal voor een fris biertje. 

Op de kade ontmoet ik Ahmet die mij voorstelt met zijn motorbootje een tocht op de Nijl naar Banana Island te maken.  Er varen wel meer bootjes en felucca’s op de Nijl.  Het lage eiland is weelderig groen met veel watervogels en bootjes alom.  Ik stap uit en wandel naar het terras van Aladins toe maar de eigenaar eist dat ik een ticket koop.  Wat, een ticket kopen om iets te drinken op zijn terras?  Heel het eiland is van mij zei hij, o.k. dan stap ik maar op van UW eiland zonder iets te drinken.  Bent u steeds zo vriendelijk tegen de nog weinige toeristen?  Twee Engelse dames die het gesprek hoorden vertelden mij dat ik geen ticket hoefde te kopen.  Daarna rustig langs ZIJN eiland gevaren en terug naar de steiger. 

Ditmaal eet ik iets in mijn straatje.  Ik dacht hier geen toeristen, het zal wel goedkoper zijn maar dat was het niet want taks en dienst komt nog eens als verrassing bovenop de prijzen op de menukaart, bedriegers.  Mijn favoriet is toch Snack Time en beter zicht ook nog. 

 

 

Dag 8 – zaterdag 9/03/2013

Nog eens een rustig ontbijt op het dakterras en gesprek met Maddy.  Daarna broodjes bij de bakker gekocht en bij de barbier langs geweest om mijn baard te laten bijwerken, een belevenis.  Ik reken af met Barbara, de manager van Little Garden Hotel.  Maddy bestelt voor mij een taxi naar de luchthaven, 60 EGP.  Ik ben al op de luchthaven om 12.30 uur, veel te vroeg want het is hier erg rustig.  De meesten komen later aan.  Ik check mijn bagage in, gaat vlot.  De taksvrije winkel stelt niet veel voor.  Laat mijn paspoort uitstempelen en wordt gecontroleerd bij de douane, heel vlot.  Er zit zelfs een drankje in mijn handbagage, geen probleem.  Het gaat er hier veel minder streng aan toe dan in Zaventem waar ze paranoïde zijn zoals de Amerikanen.  Om 14.45 uur vertrekt mijn vliegtuig van Jetairfly rechtstreeks naar Brussel waar ik 5.30 uur later aankom.  Welkom in het koude België, van 26° C naar amper 1° C.    

 

Back-continent
album
back1
Je ben niet gemachtigd om van deze site content te kopieren.