Jordanië
Jordanie – 2015
Voorbereiding
Ik was van plan om een IML-wandeling te maken in Israël. Ik wou eveneens Jordanië en Libanon bereizen gezien ik toch in de regio was. Maar gezien de restricties bij grensovergangen in het Midden Oosten is een uitgekiende planning nodig.
Informatie
Jordanië
Reisverslag
17/03/2015
Ik heb straks een vlucht uit Beiroet naar Amman, twee uren vliegen met MEA, de Libanese luchtvaartmaatschappij. Ik kreeg een volledige maaltijd aan boord.
Jordanië
Ik kon mijn visum regelen op de luchthaven, 40 JOD. Ik kon op de luchthaven JOD uit de automaat halen. Ik nam een bus van de luchthaven naar Ringweg Centrum en dan een taxi gedeeld met een zakenman die naast mij zat op de vlucht. Ik checkte in in het Cliff Hotel en betaalde 5 JOD, ik was alleen op de slaapzaal. cliffhotel@yahoo.com Daarna verkende ik de stad rond de Sheikh Houssein Moskee. Bij een bakker stonden wel twintig klanten in de rij voor baklava, lekker. Ik bezocht dan een numismatische winkel en enkele souvenirwinkels. Avondmaal genomen in een lokaal restaurant, te veel aangeboden.
18/03/2015
Lang geslapen en gerust en om 10.30 uur was ik weg uit het hotel. Dicht bij het hotel zijn enkele eettentjes en verderop kleerwinkels. Bij het Romeins theater zijn er souvenirwinkels die magneten en allerhande verkopen uit Jordanië maar eveneens uit alle omliggende landen, voorbeeld T-shirts uit Irak of Palestina. Voor de ingang in het romeins theater betaal ik 1 JOD, er is een goede akoestiek en het is nog vrij intact. Ik heb het folkloremuseum bezocht en op het terrein van de citadel gelopen waar ik een goed zicht had op Amman. Ik kreeg veel bruikbare informatie van een Duitser in het Amman Pasha Hotel waar veel westerse toeristen gelogeerd waren en waar men kan eten en zelfs bier drinken. Er zat zelfs een landgenoot uit Deinze. Het lijkt mij wel leuk om hier te logeren: www.ammanpashahotel.com De eigenaar/reisagent in het Pasha hotel vertelde mij dat een taxi naar de grens 40 JOD kost en de rit 2.30 uur duurt. Maar ik kreeg betere info van Andrew van het Cliff hotel: vertrek aan noordstation “Beirut” met bus naar Irbid, dan deeltaxi naar de grens van Israël, Sheikh Houssein Bridge. Ik kreeg veel info over de grensovergang hoe/wat te doen. Terug via Jerusalem/Sheikh Houssein Bridge en Amman zuid. Naar Petra is het vier uur met de bus.
19/03/2015
Ik heb mijn ontbijt rechtover het hotel in een drukke straat. Ik neem een taxi naar het noordstation en kan van daar vlot een bus nemen naar Irbid, duurt een uur. Ik gebruik kort vervoer naar de grens en tweehonderd meter rechts loop ik naar het Jordaans controlepunt met zwaarbewapende militairen op een vrachtwagen. Ik moet verplicht een taxi nemen voor ongeveer één km. Eerste controle: bagage gaat door een scanner, moest mijn paspoort niet tonen. Tweede controle is registratie Israël en ik vroeg niet IN te stempelen in mijn paspoort en kreeg een stempel op een briefje apart (goed bewaren bij verlaten Israël). Ik moet 10 JOD exit taks betalen in Jordanië, dan pas krijg ik mijn stempel uit. De formaliteiten in Jordanië verliepen vlot en het is rustig aan deze grenspost Sheikh Houssein, geen toeristen gezien, enkele Palestijnen die in Israël gaan werken.
24/03/2015
Ik ontbijt nog in Eilat en dan neem ik een taxi naar de grens. Mijn chauffeur had een petje op van Stella-Artois en houdt van Belgisch bier. Er gaat geen bus naar de grens. Er is bijna niemand aan de grens, enkele Jordaanse truckers en een Amerikaan die niet eens $ of ILS op zak had, enkel een creditcard! Hoe kun je zo reizen ? Ik was de enige die de grens naar Jordanië overstak en het verliep vlot. Nog een security check en 106 ILS exit taks betaald aan een vriendelijk meisje van immigratie. Liet mijn stempel UIT in mijn vorig (niet meer geldig) paspoort plaatsen van Israël en IN aan de Jordaanse kant in mijn nieuw paspoort.
Jordanië
Ik kreeg aan de grens vlot 3 maanden verblijf in mijn paspoort gestempeld. Met een taxi reed ik van de grens naar het Wadi Rum informatiekantoor waar enkele bedoeïenen gereed stonden met een pick-up om tochten te maken in de woestijn. Een man van het informatiekantoor deed mij enkele voorstellen maar ik wou geen dure jeeptocht of wandelingen maken. Een jeep nam mij 20 km mee in de woestijn waar ik gedropt werd bij een grote gemeenschappelijke bedoeïenentent, ik betaalde hem 10 JOD. Voor ingang in dit N.P. betaal ik 5 JOD en 35 JOD voor een overnachting met diner en ontbijt bij The Bedouin Meditation Camp www.wadirumbedouinmeditationcamp.com Ik heb dan nog op eigen houtje een wandeling in de omgeving gemaakt en genoten van het prachtig berg- en woestijnlandschap en de stilte omheen mij. Er zijn hier mooie rotsformaties te bewonderen. In de verte zag ik drie ruiters op kamelen. Ergens zag ik een gestolen tent van de UN. Ik verloor niet het zicht op de bedouïnentent uit het oog. In de late namiddag kwamen nog zes toeristen aan. Het eten werd gegaard in de grond en het was lekker, daarna nog thee voor een open haardvuur gedronken; het was gezellig. De zonsondergang was bijzonder mooi in dit majestueus landschap.
25/03/2015
Om 6.20 uur liep mijn wekker af en keek ik van uit mijn “kamer” in de tent uit op de weidse woestijn in de ochtendschemering. Tegen zeven uur hadden we een ontbijt in de mooi versierde gemeenschappelijke tent. Een half uur later kreeg ik een lift naar het busstation van Rum. Twee Letse toeristen hadden elk 40 JOD betaald vanaf Aqaba voor een toer, slapen, eten en een dagtrip bij Bedouindreams. Mijn bus naar Petra vertrekt om negen uur en zet mij af bij Valentine Inn, 7 JOD. Het is dicht bij de site : www.valentine-inn.com Ik betaal 5 JOD voor een bed op een slaapzaal, 5.50 voor diner en 2.5 voor ontbijt. Met een shared taxi ga ik naar het ticket office van Petra. Ik kan 200 JOD (maximum) uit een automaat halen. Ik betaal 60 JOD ( 78 €) voor een driedagenpas. Op de site lopen veel Jordaanse maar ook internationale bezoekers. Ik loop door een smalle hoge rotskloof naar de voornaamste Tresory kerk. Petra is een must-see en het beschrijven is nogal moeilijk, je moet het gezien hebben. Ik kom ogen tekort om overal te kijken en de site is ook heel groot. Veel uitgehouwen kerken en woningen in de rotsen om mij heen. Bereden politie houdt het allemaal in de gaten. Een foto maken zonder dat er een ongewenst persoon op staat is bijna onmogelijk. Op de site kon ik zelfs wifi gebruiken. Na 16 uur loopt er veel minder volk, de meesten lopen niet verder dan de Tresory en de rotskloof. Ik kon maar tot halfweg lopen, morgen kom ik terug. Bij de uitgang nog eens het visitor’s Centre bezocht.
26/03/2015
Om 6.30 uur opgestaan zoals de rest. Voor het ontbijt had ik aan de manager gezegd dat ik met de free shuttle van zeven uur naar de ingang van Petra wou meegaan maar niemand had mij verwittigd en de bus was twee minuten na het ontbijt weg. Gelukkig brachten twee Fransen met huurwagen mij erheen. Er zijn nog maar weinig bezoekers om 7.30 uur. Ik ben meteen doorgelopen tot het klooster en verder naar het Viewpoint en dan naar het laatste viewpoint aan het einde van de vallei. Het is zonnig weer, niet te warm en ik kon in T-shirt lopen. Bij het Viewpoint had ik een heel mooi uitzicht op het rots massief, diepe kloven en veel trappen. Enkele bedouïnen lopen met ezeltjes en kamelen rond om ritjes aan te bieden. Op een rustpost smaakt een sap van grnaatappel bijzonder lekker. Ergens is middageten mogelijk bij een terrasje. Het romeins theater, Colonaded Street, koninklijk paleis en de stadsmuur waren bijzonder boeiend om te zien. Het panorama bij het verste punt At Deir was schitterend. Bij de stadspoort mocht ik poseren met fake schildwachten. Een alcoholvrij biertje kost hier 3 JOD, ik reclameerde dat ik er bij ons wel drie voor kon voor drinken. “Je bent hier op een toplocatie, een wereldwonder” was hun verweer. Bij het informatiekantoor reclameerde ik dat de ingang veel te duur was, ik kon mijn klacht op een blanco blad schrijven dat ze dan nadien weggooien. Zei de man “ik heb in Istanbul bij Topkapi ook 100 € moeten betalen”. Klopt niet zei een omstaander “ik was er twee weken geleden en betaalde maar 10 €. Spijtig dat de meeste mensen die van toerisme leven bedriegers zijn.
27/03/2015
Ben om 6.20 uur opgestaan, niet goed geslapen. Douche en huur handdoek 5 JOD, duur. Te voet naar busstation gelopen, niks van free shuttle. Om 7.45 uur ben ik op een busje naar Dana gestapt, 5 JOD. En afgestapt op de hoofdweg. Dan een ander busje genomen naar het dorp Dana en ingecheckt in het Dana Tower Hotel www.dana-tower-hotel.com waar ze vriendelijk waren. Ik kreeg een welkomstthee. Ik betaalde 15 JOD voor een eenpersoonskamer ‘flying carpet’ en nog eens 15 JOD voor diner en ontbijt. Ik ontmoette er een jonge Nederlandse psychologe die in Saoedi-Arabië werkt en dit land staat op mijn wenslijst. Een beetje met haar gepraat op het terras, misschien raak ik ooit wel eens in KSA. De manager van het hotel had haar een lunch in het park beloofd en ik mocht mee. Er zaten nog bezoekers te picknicken in de bosjes. De manager maakt een vuurtje om ons eten te bereiden. Daarna heb ik een Frans stel ontmoet en het dorp verkend. In het dal van Wadi Dana kregen we thee aangeboden in het project huis. Men is het oude vervallen dorp aan het restaureren met hulp van US-AID. We maken een praatje met lokale bewoners met zicht op de vallei, prachtig is dat. Ik verneem dat Joker hier komt wandelen in drie dagen naar Petra. In het hotel geniet ik van een lekker en uitgebreid buffet samen met nog enkele backpackers.
28/03/2015
Met zes nemen we een gids voor een wandeling van drie uren, kost 35 JOD samen. Ontbijt om 7.30 uur en met een wagen gaan we naar de startplaats waar onze wandeling begint om 8.30 uur onder leiding van gids Kamil. We lopen over rotsblokken en op rotspunten met mooie zichten op het dal. Overal bloemen en ontluikend groen maar nog geen bladeren op de bomen. Roofvogels, zwaluwen en een koekoek fladderen boven ons hoofd. Ergens zien we een klein schildpadje dat we op onze hand mogen houden. Het landschap lijkt op Cappadocië in Turkije. Onze gids schenkt ons een frisdrankje en maakt thee voor ons en offreert ons nog een snack. Ik heb gewandeld met een Frans stel, een Australische en een Amerikaanse. Tegen de middag zijn we terug in ons hotel waar we op het terras konden lunchen. De Amerikaanse vraagt aan René, een Nederlander met een huurwagen of ze mee mag morgen met zijn wagen naar de vallei. Ik blijf nog een dagje. Ze maken beiden een aparte wandeling. Morgen komt een groep van 15 Fransen.
29/03/2015
Om 6.30 uur opgestaan, ontbijt om zeven uur. Zwaar bewolkt en regelmatig een regenvlaagje, harde wind. We zouden om acht uur vertrekken voor een wandeling van 14 km, afdalend door de Dana Vallei naar Feynan Ecolodge. Het bleef regenen en waaien. René was reeds om zes uur vertrokken. Uiteindelijk zijn we om 9.50 uur vertrokken en hebben vier uur gewandeld en hadden nog eens een rustpauze van anderhalf uur. We kregen thee van de gids bij een korte pauze. Dana is een ruig gebied, soms rollende stenen onder onze voeten waardoor we dreigden uit te schuiven. In het begin was het sterk afdalend maar daarna was het min of meer vlak en liepen we soms door het zand of door een droge rivierbedding. Bijna aan het eind hebben we thee gedronken in een bedoeïenentent maar gaven toch geld aan de arme mensen. We gaven snacks van ons lunchpakket aan de kinderen. Een half uur later kwamen we aan bij www.feinan.com in the middle of nowhere maar in een zeer mooie omgeving. Er logeerden heel wat luxetoeristen. Kamil deed er twee en een half uur over om terug bij ons hotel aan te komen, 120 km ver. Afscheid genomen van mijn stapmaten en afgerekend in het hotel.
30/03/2015
Om 6.30 uur opgestaan en om 7.15 uur ontbijt. Aily was nog in het restaurant want haar bus had een ongeval gehad en Hasin voerde haar naar At-Tawila. Om acht uur vertrok het busje in het dorp en ik moest ergens overstappen naar At-Tawila. Daar nam ik de bus naar Karak Bridge. Ik heb dan uitgebreid de middeleeuwse citadel van Karak bezocht, indrukwekkend en groot. Daarna heb ik gelift naar het dorp van Madaba. Om 16 uur ingecheckt in Pilgrim’s Lodge waar ik 30 JOD betaalde voor deze nacht en morgen tot middernacht. Het is zelfs beter dan in Dana www.pilgrimshousemadaba@gmail.com Ik heb het stadje verkend en de orthodoxse St George kerk met zijn mooie mozaïeken en het Archeologische park met romeinse weg en opgravingen bezocht. Het is goed om hier rond te kuieren. De Johannes de Doper kerk was niets bijzonders, enkele vloermozaïeken. Veel souvenirwinkels in dit christelijk dorp. Ik zag er enkele toeristen, ook groepen. Mijn avondeten genomen bij Ayola Café & Restaurant, lekker en goede stemmingsmuziek, verwarmd en gezellig zitten.
31/03/2015
Ik had gisteren navraag gedaan bij de Tourist Police over gangbare prijzen. Ze belden meteen een taxi op en gaven mij info. Na mijn ontbijt ben ik met een taxi naar de Mount Nebo gereden h/t met Mahmoud, een 52 jarige Palestijn die rustig rijdt; hij vroeg hiervoor 10 JOD. In Pilgrim vroegen ze hiervoor 25 JOD. Nebo is meer bekend als de berg van Mozes. De kerk van Mozes was drie jaar gesloten wegens verbouwingen want in 2000 is de paus hier op bezoek geweest. Er staat nu een nieuwe moderne kerk over de oude. Het museum met mozaïeken is voorlopig onder een tent. Wat een mooi panorama op het Beloofde Land en de vallei, in de verte zicht op de Dode Zee, prachtig. Dit was de streek waar Jezus woonde in veel Bijbelse plaatsen. Nebo is 25 km van Madaba. We gaan nu op weg naar de Dode Zee waar zes bussen op de parking stonden, Amerikanen en Europeanen in groepsreis. Mahmoud wachtte een half uur en dan reden we terug naar het hotel waar ik een handdoek en zwembroek haalde en dan reden we naar de Dode zee waar ik nog vlug even heb gezwommen, ja gedreven door het hoge zoutgehalte, een unieke ervaring. We reden zigzag naar beneden en in de verte zagen we Palestina. Ik bezocht het Amman Tourist Beach, 20 JOD ingang, super luxe, zwemkommen op twee niveaus, boven groot en onder klein, palmbomen en ligzetels en enkele winkels en een restaurant. Prachtig zicht op de Dode Zee waarvan het niveau daalt en over twintig jaar leeg zal zijn. Israël heeft de watertoevoer geblokkeerd. Toch zijn er nogal wat toeristen zelfs uit de KSA (Saoedi’s). Ik heb een groepje vrienden uit Koeweit ontmoet. Ik ben kort in zee geweest, een unieke ervaring, je wordt als het ware opgetild en je kunt met je armen open boven het water drijven dat 30% zout bevat. Ik moet opletten dat ik niet omkieper en teveel zout in mijn ogen zou krijgen. Heb moeite om mijn benen laag te houden. Op de bodem en de rand ligt een dikke laag van 5-10 cm zout en het is een beetje onstabiel om te stappen. Ik heb moslima zien zwemmen met al hun kleren aan. Heb een half uurtje in een ligzetel liggen genieten van super zicht. Mahmoud heeft twee uren gewacht maar het mocht ook langer van hem. Ik heb mij omgekleed in een slechte wc. Mahmoud vraagt mij voor de uitstap naar de Dode Zee 30 JOD. Hij brengt mij terug naar mijn hotel en komt mij om middernacht ophalen om mij naar de luchthaven te brengen voor 25 JOD. Avondeten genomen in Ayola restaurant. Tegen 23.30 uur komt Mahmoud mij ophalen en zijn vrouw is er bij volledig in zwarte boerka, ik kan haar gezicht niet zien maar ze spreekt wat Engels en daarom is ze meegekomen. Ze hebben zeven zonen en één dochter ? We reden een tijdje over stille en verkorte weg. De vrouw wou mijn vliegtuig zien. Ben vertrokken met een uur vertraging. ‘s Anderendaags om tien uur geland in Brussel.
