Kort bezoek aan het eiland MAN – IOM

 

 

 

Inleiding

Het eiland MAN, kortweg IOM (Isle of Man) was het laatste land/gebiedsdeel van Europa op mijn bucketlist van www.landenverzamelaars.nl  Ik heb het bezocht in een korte reis maar het eiland is ook niet zo groot.   

 

Tijdstip

Ik was er slechts vijf dagen van 9 tot 13 augustus 2018.     

 

Reisweg

Van uit Zaventem gevlogen met British Airways met een tussenstop in Heathrow en met trein en underground naar London City voor tweede vlucht naar Man.

 

Inreisvereisten

Geen. Zelfs onze nationale Belgische identiteitskaart volstaat. Wat na de Brexit ?

 

 

 

REISVERSLAG

 

 

Donderdag 9 augustus 2018

Ik was om vijf uur opgestaan, zonder eten vlug naar de parking bij treinstation Brugge.  Om zes uur dertig had ik een rechtstreekse trein naar de luchthaven van Brussel.  Om 09.45 uur vertrok mijn vlucht met British Airways maar die had motorpech die hersteld werd op de tarmac terwijl we drie uren moesten wachten in het vliegtuigje.  We kregen zelfs geen extra drankje en kort na de middag vertrok dat ding eindelijk.  Van Heathrow moest ik naar London City en dat is nogal ingewikkeld, duur  en tijdrovend.   Van Heathrow ging het met de Heathrow Express naar Paddington Station 22 GBP (er bestaat een andere trein aan 8 GBP).  In Paddington moest ik een kaartje voor de London Underground kopen, 5 GBP, naar London City Airport.  Gelukkig had de vlucht naar Man vertraging anders had ik het nooit gehaald.  Van de luchthaven nam ik een bus naar mijn hotel, Thevelyan waar ik op een norse, boerse en trage wijze werd onthaald.  Ik kreeg een kamer met zicht op zee op het vierde verdiep. Nog iets gaan eten in een Indisch restaurant om de hoek en met de ouderwetse lift terug naar boven.  

 

 

Vrijdag 10 augustus 2018

Het Engels ontbijt is in orde en daarna wandel ik naar de Electric Railway waar ik een GO-kaart koop voor 34 GBP waarmee ik drie dagen al het openbaar vervoer mag nemen.  Ik maak eerst met het treintje een rit naar Laxey en stap direct over naar Sneafell Mountain, een mooie rit van een half uur.  Op de top van het hoogste punt van Man kan ik het vasteland van England, Schotland en Ierland en gans het eiland zien, prachtig.  Het waait hier behoorlijk en ik ga terug naar Laxey waar ik The Wheel bezoek, een reusachtig waterrad.  Ik eet buiten iets op een terrasje en terwijl ik heel even binnen was om zout te vragen bemerk ik dat een groepje meeuwen mijn frietjes aan het stelen waren.  In tien minuten was ik terug in het centrum.   Dan neem ik het treintje naar Romsey langs de zee en ik verken er het vissershaventje.  Met het treintje reed ik terug naar Laxey maar geen eten meer te krijgen na 17 uur.  Er zijn nog veel treinen zei de bestuurder maar ik moest nog drie uren wachten.  Gelukkig gaf een vriendelijke familie mij een lift naar mijn hotel.  Avondeten bij een Chinees met slechte frieten.

 

            

Zaterdag 11 augustus 2018

Ik kon nog net mijn ontbijt nemen want de adaptor die ik leende van de receptie deed het niet en mijn wekker liep niet af.  Met de ouderwetse paardentram ben ik naar de Sea Terminal gegaan en daarna ben ik naar het Steam Train Station gelopen waar ik rond het haventje heb gelopen terwijl ik moest wachten.  De trein naar Port Erin had 25 minuten vertraging, het stadje even verkend.  Het treintje reed door een holle weg en verder kon ik genieten van het landschap.  In Café Red geluncht en daarna bus 28 genomen naar Cregneash: typische oude huisjes in Manx stijl. Het is een interessant soort openluchtmuseum.  Van daar ben ik naar The Calf gewandeld, anderhalve mijl verder.  Het was prachtig bij het Sound Café en de zee.  Ik ontmoette er een Belgische dame die mij aanraadde dat het beter is te vliegen naar Manchester in plaats van via London: het is vlugger en goedkoper.  Ik heb een prachtige wandeling gemaakt daar bij de zee en mooie foto’s gemaakt.  Na de afternoon tea heb ik de bus genomen naar Port St Mary en bij het haventje een bus genomen naar Castletown waar ik van een Guiness genoot.  Terug in Douglas heb ik een avondmaal genomen in het gezellig Sidings bij het Steamtrain Station.   

 

 

Zondag 12/08/2018

Ik kom in gesprek met Perry en samen zitten we bij the front window te ontbijten.  Ik mocht zijn Engelse adaptor gebruiken.  Hij stelde voor om samen met de bus naar Peel te gaan maar mijn bus go-kaart voor drie dagen is niet meer geldig.  “Vervalt op 12/08 om 24 uur” staat er op.  Ik heb die gekocht op 10/8 om tien uur maar 10/8 is reeds dag één en dag drie is dus 12/8 om tien uur = Bedrog. We hebben het haventje bezocht waar jacobsschelpen op het strand lagen.  Er zijn vissers aan het werk en er liggen ook plezierboten.  Dan zijn we in de gezellige Creek Inn gaan lunchen, de Seaplatter was uitstekend.  Daarna moest Perry vlug terug naar Douglas.  Ik heb dan nog wat het stadje verkend en ben dan naar Peel Hill geklommen waar ik een prachtig zicht had op het stadje vanaf de toren op de top.  De kustlijn en het kasteel van bovenaf lagen er schitterend bij.  Ben met de bus teruggereden naar Douglas en met de paardentram van de Sea Terminal naar mijn hotel.  

 

 

Maandag 13/08/2019

Mijn wekker op mijn gsm loopt niet af om 04.45 uur maar gelukkig wekt de receptionist mij tijdig.  Ze gaan het factuurbedrag afhouden van mijn bankrekening en ik mag gaan.  Er gaat rechtover mijn hotel om 05.20 uur een bus naar de luchthaven en een half uurtje later ben ik er al.  Eén uur voor vertrek op de kleine luchthaven zijn is in orde. Aangekomen in London City Airport leg ik het nu beter aan boord: een ticket helemaal naar London Heathrow kost 6 GBP.  Route : Canning, Green Park (Picadilly Line) voor T5 en overstappen in Hounslow.  Het ganse traject duurt anderhalf uur.  Ik kon vlot mijn vlucht van 15.50 omboeken naar 12.20 zonder meerkost bij BA.  Geen gratis drank of eten op mijn vlucht naar Brussel.