Sark
Sark en Herm, wandeleilanden – 2010
VOORBEREIDING
Reisperiode: 21 – 25 juni 2010
Kaarten
Aangekomen bij de ferryterminal in St Peter Port, Guernsey nam ik informatie en de walking map of Guernsey uit de rekken van de toeristische dienst. Hierop kon ik goed mijn wandelroute uitstippelen.
Reisgidsen
Ik had een reisgids Iles Anglo Normandes uit de reeks van Petit Futé : www.petitfute.com
Het was een uitgave 2005/2006 en de informatie was wat achterhaald maar soms nog bruikbaar. Vooral mijn bekommernis van hoe op dit of dat eiland geraken werd er niet door opgelost. Ik wou de eilanden Guernsey, Alderney, Sark en Herm bezoeken.
Geld
Op alle Kanaaleilanden kan men betalen met Engelse ponden. Bovendien kan men ook betalen met Jersey en Guernsey ponden maar met deze biljetten kan men niet in het Verenigd Koninkrijk betalen. Heb je er nog over na de reis dan zijn het souvenirs. Zowel op Sark als op Herm heb ik geen betaalautomaten gezien. Op Guernsey, in St Peter Port staan wel enkele automaten en alhoewel er een bericht bij hangt dat ze geen bankkosten aanrekenen is dat wel zo bij afrekening in België. Dus beter Britse ponden meedoen van thuis uit.
Reisplan
Met mijn personenwagen ben ik naar Saint Malo gereden, 640 km van Maldegem en 124 € dieselverbruik heen en terug. Door omstandigheden kon ik te laat vertrekken waardoor ik de tolwegen moest nemen, 23 € totaal. Ik had de reisweg ingezet op mijn GPS : Oostende, Calais, Boulogne, Abbeville, Rouen, Caen, Mont Saint Michel, Saint Malo.
Er geraken
Varen
Vanuit St Malo kan men varen naar Jersey en verder door naar Guernsey. Van Guernsey kan men een ferry nemen voor een daguitstap naar Sark of Herm.
Ik heb online mijn boot besteld bij www.condorferries.com Bevestiging uitprinten en meedoen want men vraagt je steeds het referentienummer.
Vervoer ter plaatse
Sark en Herm zijn autovrije eilanden. In Guernsey zou men een wagen kunnen huren. Denk er aan dat de wegen tamelijk smal zijn op dit eiland en bovendien wordt er links gereden, stuur rechts en vaak met automatische schakeling. Dus niet eenvoudig.
Dit zijn wandeleilanden en bovendien is het openbaar vervoer goed georganiseerd en goedkoop; 60 pence per rit, desnoods blijf je zitten op bus # 7 waarmee je voor 60 pence het hele eiland kunt rondrijden. De site voor de busverbindingen kun je consulteren op www.icw.gg/buses
REISVERSLAG
Dag 3 – 23/06/2010
Uitstap naar Sark
Info : www.sark.info
Te voet naar de bushalte op hoek van Candie en St Andrews Road. Net zoals gisteren kwam vandaag de bus niet tijdig opdagen en ik moest dringend naar de ferry. Dan maar autostop gedaan en een vriendelijke jongeman pikte mij op en bracht mij zelfs tot aan het ticketkantoor van Isle of Sark Shipping Co., White Rock, St Peter Port, Guernsey, GY1 2LN, tel. 01481 724059 info@sarkshippingcompany.com . Ik betaalde 21 £ met Visa voor de boottocht heen en terug omdat ik vertrok om 8 uur ‘s morgens als “early bird saver day return”. Bij later vertrek kost het 25.50 £. Moest ook meteen opgeven met welke boot ik wou terugvaren. Het is ook mogelijk online te boeken op www.sarkshippingcompany.com
Sark is het kleinste zelfbesturend Kanaaleiland en is vijf km. lang en 2.5 km breed. Het is geen deel van het Verenigd Koninkrijk maar wel een Crown Dependency en evenmin behoort het tot de EU. Er wonen zeshonderd permanente inwoners en er rijden geen auto’s, wel landbouwtractoren die alles vervoeren. Bij aankomst in het haventje gaat iedereen door een stenen boog naar een klein pleintje vanwaar men voor één pond zich per tractor kan laten vervoeren naar het enige dorp hogerop, een flinke klim van ongeveer een halve kilometer. Aangekomen op het dorpspleintje ligt recht voor mij een bar en ernaast een kerkje. Ik loop door de hoofdstraat, “the Avenue” met enkele winkeltjes. Enkel hier kon in drank en voedsel kopen; dus mijn voorraad gekocht voor de wandeltocht. In het postkantoortje en winkel kocht ik enkele postkaartjes maar ze hebben al lang geen eigen postzegels meer van Sark. Er moeten zegels van Guernsey worden gekleefd. De meesten huren hier een fiets om het eiland te verkennen. Dit kan bij www.avenuecyclessark.com of bij A to B cycles. Na een kwartiertje heb ik de “Avenue” verkend, een twintigtal winkels. Even buiten het “dorp” bevindt zich het toeristisch informatiekantoor waar ik een gids en kaart van het eiland meeneem. Langs de typische zandwegen en voorbij kleine korenveldjes wandel ik richting Little Sark. Onderweg nodigt het terras van Sue’s Tea Garden uit en nog meer www.caraghchocolates.sark.net Na twintig minuutjes wandelen kom ik bij La Coupée, een smalle wegverbinding met Little Sark. Groepen toeristen zijn naar hier gekomen met een typische koets en staan op een rots het brugje en de prachtige baai te bewonderen. Langs hagen en verhoogde groene wegbermen kom ik plots bij een typisch groot landhuis die is omgebouwd tot hotel, nl. www.lasablonnerie.com Ik ga even binnen in de bar om het antiek meubilair en de knusse inrichting te bekijken en vraag informatief naar prijzen voor logement maar dat is nogal fors en toch logeren hier veel mensen vanwege de totale rust en gezelligheid. Dan wandel ik verder naar de Venus Pools, enkele sublieme rotsen in zee die te bereiken zijn via een smal paadje geflankeerd met bloeiende brem. Ernaast staat het restant van de oude zilvermijn naar de zee te staren. Op een smalle landweg loop ik terug naar La Sablonnerie Tea Gardens & Garden Bar, rechtover het hotel. Ik geniet van een heerlijk biertje Randalls of Guernsey in deze romantische tuinen en wordt zowaar betrapt door de verkopers van de brouwerij die ik deze morgen ontmoette op de boot. Dit is echt een paradijs om tot rust te komen. Geen auto’s en vliegtuigen op Sark !
Ik loop terug naar La Coupée waar verscheidene koetsen met toeristen zich staan te vervelen. Bij Duck Pond wandel ik richting Pilcher Monument, een hulde aan de helden van WO II. Overal langs de stille wegen staan veel kleurrijke wilde bloemen. Ik neem enkele mooie foto’s van de Chapel met oud kerkhof eromheen. De Island Hall, het gemeenschapshuis, doet tevens dienst als school. Er vlakbij bevindt zich de Seigneurie, een kasteeltje van de eilandbaas waar men voor 3 £ de tuinen kan bezoeken www.laseigneuriegardens.com Er is ook een duur terras en café, www.hathawaysbrasserie.com . Naast de Seigneurie ligt het dure hotel www.lamoinerie.net Goedkoper is het kamperen op La Valette Farm voor 7 £ pp. www.sercq.com De vuurtoren kon ik niet zien omdat het verscholen ligt achter een kaap die privé bezit is. Verder nog het piepkleine gevang uit 1856 bezocht bij de toeristische dienst. Tenslotte nog een fris biertje gedronken in het eenvoudige Mermaid Tavern. Ik wandel door bosjes naar het haventje want om 16 uur vaart de ferry terug naar Guernsey, een vaart van 45 minuten. Daar aangekomen in de haven van St Peter Port eet ik iets en daarna neem ik de bus naar Candie Road. Een groep Franse toeristen met dezelfde bestemming is de weg kwijt en ik speel gids. Zij hebben tenten gehuurd op de camping. Op de camping geniet ik van een halve liter frisse cider van Rocquette, gebrouwen naast de camping: www.rocquettecider.com
Dag 4 – 24/06/2010
Bezoek Herm Island
Info : www.herm.com
De buschauffeur kan niet teruggeven van twintig pond maar ik mag toch opstappen. Deze chauffeurs nemen nooit wisselgeld mee aan boord en men moet gepast betalen, steeds 60 pence per rit, lang of kort. Bij het afstappen heb ik driemaal geprobeerd te wisselen maar niemand wou/kon dat en ik ben doorgestapt zonder betalen.
Op deze site kan men enige info vernemen omtrent de boot naar Herm.
http://www.worldtravelguide.net/country/242/international_travel/Europe/Sark-Herm.html Op de hoek van de kustweg en de pier staat rechts een kiosk “ Travel Trident Herm” , tel. 01481 724059, waar men tickets voor de boot naar Herm kan kopen. Weighbridge Clocktower, Liberation Monument, St Peter Port. Voor 9.75 £ kan ik heen en terug naar Herm, een mooie daguitstap. Na twintig minuutjes sta ik bij Rosaire Steps op het minuscuul eilandje van één mijl lang en een halve mijl breed. Iedereen haast zich naar de winkels en de taverne. In Harbour village, enkele souvenirwinkels en terrasjes, valt dadelijk het White House Hotel op wat er nogal duur uitziet. De azuurblauw beschilderde Ship Inn ernaast oogt aantrekkelijker. Centraal staat een paal met richtingsaanwijzers alhoewel het moeilijk is hier verloren te lopen. In de Mermaid Tavern wil ik een typisch Herm ice eten maar het komt uit een doos van Carte D’Or. Deze taverne heeft een grote binnenkoer waar men kan eten en drinken. Ik koop enkele zichtkaartjes in de Herm Gift Shop dat tevens dienst doet als postkantoortje, 25 p/stuk, maar ze hebben al lang geen postzegels meer van Herm; die van Guernsey worden nu gebruikt. Er staan enkele cottages te huur; moet hier wel erg rustig zijn als de dagjesmensen terug vertrokken zijn. Hier geen auto’s of fietsers maar lokale squads in het dorpje die teveel heen en weer rijden. Ik besluit rond het eilandje te wandelen. Overal kom ik veel bloemen tegen, typisch aan het milde klimaat van de Kanaaleilanden. Ik volg een wandelpad langs de zonnige kustweg, aan weerszijden mooie wilde bloemen en een wijds zicht over het centraal gedeelte. Afgezien van het idyllisch gelegen Fisherman’s Cottage staan hier geen huizen. Het zijn 18 zelfvoorzienende huurhuisjes, tel. 00- +44- ((0)1481) 722159 Verderop een lage heuvel waar enkele menhirs staan. Van op dit punt kan men het hele eilandje aanschouwen. De noordkant van het eilandje is bijzonder mooi en rustig: afgekalfde duinen, verlaten strandjes en goed aangelegde wandelpaadjes. Aan de oostkant ligt Shell Beach en vooral heel veel rotsen in de branding wat prachtige foto’s oplevert. Bij Belvoir Bay ligt een strandcafé waar een hele rij schoolkinderen uit Guernsey onder begeleiding van enkele leerkrachten geduldig wachten op een ijsje. Alhoewel het hier prachtig is wandel ik verder omdat ik rust wil opzoeken. Ik loop langs een zandwandelpaadje door een bosje van varens en boven de klippen en sta regelmatig stil om van het wonderbare landschap te genieten. Overal langs de weg mooie bloemen, soms wilde tijm, een rijk vogelleven, rotsen en eilandjes voor de zandstrandjes en inhammen. Wat is het hier zalig om te wandelen, te kunnen nadenken over mijzelf bij het ruisen van de zee en het breken van de golven op de rotsen. Op een paar uren was mijn rondwandeling afgelopen en ben ik een pint frisse cider (4.30 £ !) gaan drinken in The Ship op hun leuk terrasje. Daarna ben ik omhoog door een laan met bomen naar het centraal gedeelte van het eiland gewandeld, naar de Manor of herenboerderij waar de heerser van Herm woont. Een soort kasteel domineert het geheel en eromheen een boerderij en vele huizen waar de 55 eilanders wonen en cottages die te huur worden aangeboden. Er is een schooltje, paardenstallen en appartementen voor toeristen en de kleine St Trugal’s Chapel. Op de top, voor de huizenrij, heeft men een schitterend zicht over het eiland, de weilanden en de zee. Een beetje verder weg van alle tumult ligt een Seagull camping met mooi uitzicht op de omringende eilanden. Bagage wordt aangevoerd uit het haventje per tractor. Er zijn chalets en opgezette tenten te huur. In het haventje liggen een paar jachten aangemeerd bij de kades. Volgens mij was het wat te druk met (onnodig?) heen en weer gerij van squads en tractoren tussen the Manor en het haventje. Ik mag om het even welke boot terug nemen die om het uur vertrekt.
Dag 5 – 21/09/2022
Daguitstap naar Sark
Informatie zit op www.sark.co.uk Bij aankomst kan men in hun kantoor kaarten en informatie nemen. Op Sark zijn er vier hotels, 9 guesthouses, 24 self caterings en 4 campings. Men kan er met een koets rondrijden of een fiets huren bij vb. www.avenuecycles.com , direct rechts als men op the Avenue komt of bij www.atobcycles.com Men kan ook met een boot rondom het eiland varen met www.sarkboattrips.com Sark is een autovrij eiland en een ideaal wandeleiland. Tractors vervoeren goederen van de pier naar hotels en winkels en nemen ook passagiers mee. Het kleine Sark heeft geen luchthaven, Guernsey heeft er wel een met verbindingen met het vasteland. De beste manier om op Sark te raken is met de ferry uit Guernsey die in de zomer verscheidene keren per dag vaart.
We moeten reeds bus 95 nemen om 7.13 uur. Ik had gisteren bij de kleine maritieme terminal in Guernsey op het kantoor van Sark Shiping onze tickets gekocht, 27 £ pp. Op maandag, woensdag en zaterdag vertrekt er een ferry om 08.30 uur en er gaat er ook iedere dag een om 10.15 uur. Maar we wilden extra lang op Sark blijven en dus namen we de vroege boot. Prijzen hangen af van seizoen, langer of kort verblijf. Alle informatie staat op www.sarkshipping.gg
De tocht naar Sark duurt 45 minuten en zijn naar schatting 50 passagiers. Het eerste wat we zien van op de ferry is het wit Point Robert Lighthouse dat hoog op een rots staat te pronken, niet toegankelijk https://lighthouseaccommodation.co.uk/directory/point-robert-lighthouse/ Kort erna komen we aan in Maseline Harbour. Nu harbour is een groot woord, het is een kleine steiger met trapppen die bij hoog tij onder water staan. De meesten nemen de tractor naar de “tractor bus stop” want de weg gaat nogal steil omhoog, kost 1,50 £. Wij zijn echter sportief aangelegd en wandelen in 15 minuten gemoedzaam omhoog langs een knap groen wandelpad. Eenmaal boven staan we op een soort pleintje, links zicht op de zee en voor ons een smal straatje, the Avenue, de hoofdstraat. Het is nogal druk met veel tractors die ijverig heen en weer rijden. Er is een terras waar men iets kan eten/drinken, een fietsverhuurbedrijf en het toerisenkantoor https://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g186231-d199070-Reviews-The_Avenue-Sark_Channel_Islands.html
Bij de St. Peter’s Church loopt een prachtige overdekte boomdreef, heel idyllisch en landelijk https://www.sark.co.uk/st-peters-church-14874/
We lopen voorbij de Island Hall en the Dairy. Bij Le Seigneurie Gardens bedraagt de ingang 7 £ maar we verkiezen door te lopen. Bij de richtingswijzer naar “Window in the Rock” zijn we benieuwd wat dat zou kunnen zijn. Een wandelpad gaat op en neer door bosjes tot we bij een gat door een rots met zicht op zee aankomen. We staan hoog boven een platform en bewonderen de grillige rotskust en de stille baaien beneden, fantastisch en rustig is dat.
Ik bleef rusten op een bank met zicht op de zee terwijl Vera de Buddhist Rock Carving ging bekijken bij L’Eperquerie https://www.sark.co.uk/buddhist-carving-17397/ Enkele fietsers en een paardenkoets kwamen er ook aan. Op onze terugweg op de Rue de la Seigneurie nemen we een kijkje bij de Isle of Sark Dairy waar we de lichtbruine kleine Guernsey koeien zien grazen. We lunchen bij de Island Hall Café and Bar en drinken een op Guernsey gebrouwen Roquette cider. Naast het terras is er een schooltje.
Na onze lunch lopen we door naar het statig herenhuis The Manoir www.sark.co.uk/le-manoir-21498/ Hier nemen we een prachtig pad door de Meadows en weldra komen we langs het Stocks Hotel in Dixcart Lane : https://www.stockshotel.com/ We wandelen nu door de Rue de la Coupée, een enge landverbinding met Little Sark https://www.sark.co.uk/la-coupee-14897/ Het zicht op de Grande Greve Bay is fotogeniek. Het is hier nog rustiger dan op “groot” Sark. Een gezellig smal wegje leidt ons naar La Sablonniere Hotel: http://www.sablonneriesark.com/ We lopen nog een eindje door naar de torens van de Silver Mines waar het rustig en heel mooi is. Iets verderop gaat Vera op zoek naar een neolithische dolmen die ze ergens in het struikgewas gevonden heeft. We moeten terug en lopen over het brugje bij La Coupée. We wilden nog iets drinken bij La Sablonniere en daarna bij Caragh Chocolates maar alhoewel ze nog open waren wou geen van beiden ons nog bedienen en we liepen door tot we in het “dorp” plots Beergarden zagen staan in de Rue du Moulin. Mrs. Sally Hutchins was wel zo vriendelijk om ons een lekkere ale te serveren, kost wel 5 £ voor een pint. De molen is een private woning geworden. Naast het toeristenkantoor staat een kleine gevangenis uit 1856 waar maar één gevangene in kan. We lopen langs het postkantoor/souvenirshop waar buiten voor een keer niet een rode maar een goudkleurige postbox staat. We lopen nog een rondje dorp maar de meesten zijn reeds vertrokken met de boot van vier uur en het is nu wel veel rustiger en de meeste winkels sluiten dan ook meteen. In het Harbour Café is het druk; de tractordrivers hebben blijkbaar goed verdiend vandaag. Als we aankomen bij de pier is onze verbazing groot als we plotseling een tractor zien die een caravan trekt die dienst doet als ambulance. Twee lokale politiemensen en een ambulancier regelen de zaak.
Onze Nederlandse hoteleigenaar heeft voor ons avondmaal gereserveerd in het nabijgelegen Deerhound Restaurant waar we lekker konden dineren en het is er druk.
Dag 6 – 22/09/2022
Daguitstap naar Herm
Informatie :
www.herm.com : toeristische dienst
https://www.visitguernsey.com/articles/2022/travel-guide-herm-island
www.taveltrident.com : ferryverbinding van uit Guernsey
https://www.greatbritishbucketlist.com/visiting-herm-travel-guide/
Aangezien Herm maar klein is (2.5 km lang en 1 km breed) konden we later vertrekken en een ontbijt nemen in het hotel. Om welke reden is ons onbekend maar we hoefden vandaag niet te betalen op de bus. Een rit kost 0,70 £, nauwelijks iets meer dan in 2010. Bij de maritieme terminal kochten we bij het ticketkantoor van Herm een retourticket aan 15 £ pp. We schatten dat er vandaag toch wel dertig passagiers zijn. De overtocht duurt 25 minuten. Naast Herm ligt Jethou, een privé-eiland met een grote villa en een private luxe steiger. We komen aan bij the Rosaire Steps bij laagtij. Overal staan richtngsaanwijzers en verkeerd lopen is onmogelijk. Weldra lopen we langs het White House Hotel, het enig hotel op het eiland. De tuinen zijn mooi aangelegd en naast de ingang staat de kleinste gevangenis ter wereld. Voor het hotel staat de voorhistorische Old Harbour Crane. Bij de Herm Gift Shop is het al meteen druk. Het laveldelkleurig Ship’s Inn behoort bij het hotel en meteen gaan velen op het terrs zitten. Wij lopen door de hoofdstraat of wat ervoor moet doorgaan naar de Harbour Café. Hier volgen we de noordkant en lopen weldra voorbij the Mermaid Cottages, camping en de Mermaid Tavern met groot beschut terras waar men iets kan eten en drinken. We lopen in de zon over een uitstekend aangelegd kustpad. In de velden staat een prachtig buitenverblijf. Bij Fisherman’s Bay en Belvoir Bay is het leuk wandelen langs de baai met wit zand. Bij het kerkhof uit 1822 zien we maar één graf. Bij Oyster Point verzamelt een boer met tractor zeewier voor zijn bemesting. We beklimmen een lage heuvel, het hoogste punt van het eilandje waar we het hele eiland en omliggende eilanden kunnen aanschouwen. In de omgeving van het monument Pierre aux Rats is er een soort natuurpunt aangelegd, puur natuur, zon en zeewind. Na het Alderney Point volgen we het South Cliff Path 1 langs de zuidkust terug. Bij Kelly’s Strandbar drinken we iets en genieten van het witte strand. Een volgende strandbar is reeds gesloten. Shell Beach is schitterend en we genieten van de prachtige panorama’s van de witte stranden en de eilandjes en rotsen in de zee; in de verte ligt Sark en de Franse kust. Na een tijdlang de schitterende zuidkust gevolgd te hebben liepen we door over een mooie weg geflankeerd door bomen en weiland langs de Seagull Campsite naar het Belvoir House dat nu privé-bezit is. Het Herm Fire Station is gevestigd achter een boerderij. We bezoeken St. Tugual’s Chapel waar ook enkele huizen staan maar ook een een groot herenhuis, the Manor House. Terug in de Mermaid Tavern is er niets meer te eten om 15.30 uur. Gelukkig konden we nog in the Ship Inn afternoon tea met scones krijgen. We zijn achteraf nog tot de Coppermines gelopen maar meer dan een gat in de grond is het niet. Gezien de Steps onder water liggen vertrekt de boot uit “the Harbour”. Terug in ons hotel en gedoucht gaan we dineren in ons bekend Deerhound Inn.